United we stand! ναί στάνταρ...

   Αν μαζέψεις 10 Έλληνες στο δρόμο θα βρεις ανάμεσα τους 3 Ολυμπιακούς 2 Παναθηναϊκούς 2 Αεκτζήδες 2 Παοκτζίδες και έναν Δόξα Δράμας… Αντίστοιχα θα βρεις 3 Συριζαίους, 2 Πασοκτζήδες, 2 ΝΔμοκράτες, 2 Ανέλ και έναν ΚΚΕ...Η πιθανότητα να μην τσακωθούν όλοι αυτοί σε οποιοδήποτε θέμα είναι μηδενική... Δεν πα να αφορά το αν υπάρχει θεός η όχι. Το αν οι παραλίες στην Ζάκυνθο είναι καλύτερες από της Λευκάδας, το αν το παστίτσιο βαραίνει περισσότερο από το Μουσακά, τα ίδια.

   Περιμένεις τώρα αυτοί οι παραπάνω να συμφωνήσουν στο μνημόνιο ή όχι στο μνημόνιο? Πρώτη φορά που βλέπεις Ευρωπαίους πολίτες σε όλες τις χώρες να κατεβαίνουν και να υποστηρίζουν την Ελλάδα για την αντιμετώπιση της και εδώ έχουμε ταυτόχρονα συλλαλητήρια που καλούν τον κόσμο για να κατέβει στο σύνταγμα για το Ναι και το ΟΧΙ... Ξεκινάνε από την καφετέρια που έχουν μαζευτεί όλοι μαζί και στρίβουν σε διαφορετικά στενά λίγο πριν φτάσουν για να μην τους πάρει και κάνα μάτι ότι είναι φίλοι. Όπως και στο γήπεδο ένα πράγμα...

   Μέχρι στιγμής έχουν παρατηρηθεί, από λιποθυμίες συνταξιούχων, μέχρι και ένας που χθες έσπασε λέει το ΑΤΜ από τα νεύρα του, που δεν μπόρεσε να σηκώσει την σύνταξη...Ανάρχα παππού δώσε πόνο!Τι διάολο?μετά από 35 χρόνια δουλειάς βαράει μπιέλα κομμάτι του εγκεφάλου? Να ταν μόνο οι συνταξιούχοι θα το καταλάβαινα.

    Μίλησα με μία κοπέλα 27 χρονών, η οποία είναι άνεργη από το 2010 ή κάτι τέτοιο. Η οποία, για κάποιο λόγο λέει, δεν με νοιάζει και να μου πάνε το μισθό στα 200 ευρώ. Αρκεί να ψηφίσουμε ΝΑΙ... Μάντεψε, μπορείς να πάς στην εξωτική Βουλγαρία ή στην ακόμα πιο εξωτική και εκτός Ευρωζώνης Καμπότζη και να δουλεύεις με 80 ευρώ το μήνα. Όλα σου τα όνειρα να γίνουν πραγματικότητα... Η πόρτα είναι ανοικτή και τα σκυλιά ούτε καν δεμένα, είναι τόσο στα παπάρια τους που δεν θα ασχοληθούν μαζί σου...

   Στην τελική το θέμα είναι απλό. Ή λες ΟΧΙ και περνάς δύσκολες μέρες με τη θέληση σου έχοντας το κεφάλι ψηλά, ή λες ΝΑΙ και δέχεσαι να σου επιβάλουν άλλοι τις δυσκολίες με το έτσι θέλω. Αυτή τη στιγμή είσαι ελέυθερος/η, να κάνεις ότι θέλεις, γιατί λέγετε γαμημένη δημοκρατία και έχεις το δικαίωμα να το κάνεις. Δυστυχώς έχει περάσει η εποχή του μεσαίωνα που με μία λοβοτομή, θα είχαμε γλυτώσει από σένα, που όταν έμαθες ότι οι άλλες πουτάνες πληρώνονταν τόσα χρόνια έπεσες σε κατάθλιψη...

    Ξέρω κόσμο που έρχεται Ελλάδα από το εξωτερικό, που τον έστειλαν τα μνημόνια, μόνο και μόνο για να ψηφίσει. Μαγκιά τους και μπράβο τους. Τουλάχιστον αυτοί έχουν δει και την άλλη πλευρά του νομίσματος, όχι σαν κάποιους που είναι αραχτοί όλη μέρα και απλά θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα χωρίς αυτοί να κάνουν τίποτα!

Κυριακή κοντή γιορτή λοιπόν. Για να δούμε τι θα δούμε.

Η ώρα του δημοψηφίσματος...frape ή freddo?

   Ενώ όλοι περιμέναμε, να έρθει άλλο ένα τυπικό και βαρετό Σαββατοκύριακο και να γιορτάσουμε, με τους παχυλούς μισθούς μας, παραγγέλνοντας 2 σουβλάκια και μία πατάτες, ενώ θα είχε προηγηθεί ένας καφές, σε κάποιο τοπικό καφενέ, που τον έχει και 0.80, έσκασε διάγγελμα Τσίπρα, που λέει για δημοψήφισμα, για το αν πρέπει να δεχτούμε νέο μνημόνιο ή όχι...  Σοκ και δέος. Τι ήθελε και το είπε? Ξεκίνησαν οι γνωστές ατάκες δημοσιογράφων, του τύπου, - Ήρθε η ώρα να δούμε πόσα μακαρόνια μπορούν να φάνε οι Έλληνες? (Όσα τους κάνει η μάνα σου μπαγλαμά), - Ευρώ, η δραχμή, το ερώτημα για τον Ελληνικό λαό,  -  Έρχονται μαύρες μέρες, με την απομάκρυνση της Ελλάδας από την Ευρώπη, και διάφορα τέτοια...

   Τόσα χρόνια, βγαίνει η κυβέρνηση,  μετά από 4 ώρες ταξίδι αστραπή στην Ευρώπη και ανακοινώνει, για περικοπές σε μισθούς-συντάξεις, απολύσεις και ξεπουλήματα εθνικών επιχειρήσεων. .. Οι τελευταίοι,  από τους 6 μήνες που είναι στην κυβέρνηση, έχουν περάσει τους 5μισή στις Βρυξέλες και από τα jet lag, του πήγαινε έλα, παίζει να έχουν ξεχάσει σε ποιά χώρα βρίσκονται.

Κάποιοι λένε, ότι η χώρα πρέπει να μείνει πάση θυσία στο Ευρώ! Προφανώς, η ανεργία των παιδιών τους, ή η ημιαπασχολούμενη απασχόληση με 400 ευρώ, δεν τους αρκεί και θα προτιμούσαν να πάει στα 200 και οι συντάξεις τους στα 300...

   Αν ρωτήσεις το μέσο Ελληναρά από που κρατάει η σκούφια του, 9/10 θα σου απαντήσουν από την Ηρωική Σπάρτη, από την μάνα Μακεδονία, από την αντάρτικη Κρήτη, από την μαχόμενη Μάνη κτλ κτλ... Ο δέκατος θα είναι άμεσος απόγονος Καραϊσκάκη-Κολοκοτρώνη,Διάκου η κάποιου άλλου υπερήρωα της Μάρβελ της εποχής εκείνης...

Όλοι έχουν  παππού-πατέρα-μπάρμπα, που ήταν ή στην αντίσταση κατά των Γερμανών, ή σε Γυάρο-Μακρόνησο, γιατί υπερασπίστηκε την πατρίδα του.

   Μπράβο σε εκείνους που τα έκαναν... Εσύ τι κάνεις Γίγαντα? Ζεις με ταμείο ανεργίας και πήρες επιτέλους το mx5 που πάντα κόζαρες, με τα φράγκα που είχες κρύψει κάτω από το στρώμα και είσαι στο Dacapo, κοζάροντας κωλαράκια με το I phone ή το galaxy των 800 ευρώ, κάνοντας like στο FB, στο group "Έλληνες ξυπνήστε και πείτε επιτέλους ΟΧΙ σε όσους μας έφτασαν εδώ"?

   Αυτή η εβδομάδα θα έχει γέλιο. Θα γίνει της καραπουτανάρας! Ο Σύριζα, θα εξηγεί τι εστί το δημοψήφισμα, η ΝΔ θα επικαλείται τον Παίσιο και τις προφητείες του, το Πασόκ, θα καλέσει τα 4 μέλη του και τους 2 ψηφοφόρους, σε πανευρωπαϊκή συνάντηση, το ΚΚΕ θα πηγαίνει κόντρα μέχρι και στην πόρτα της βουλής, προσπαθώντας να την ανοίξει προς τα μπροστά, αγνοώντας την τεράστια ταμπέλα που θα λέει έλξατε και το ποτάμι θα πάει στη ρεματιά...

Καλή βδομάδα σε όλους μας!

Περί πίστης...

Πίστη είναι να ξεκινάς ανεβαίνοντας το πρώτο σκαλοπάτι, χωρίς να βλέπεις ολόκληρη τη σκάλα. (Martin Luther King)

   Μερικές φορές, η ζωή δείχνει να παίρνει τροπή προς το καλύτερο από το πουθενά... Συνήθως βέβαια, συμβαίνει το αντίθετο και όλα πάνε γαμιόντας, αλλά υπάρχουν στιγμές, που νοιώθεις ότι έχεις πιάσει την θεά τύχη, βιδωτό κωφινάτο ορθοπεταλιά, που λέγαν οι παλιοί και δεν θες να την αφήσεις! Είσαι σε φάση, να πάς να παίξεις  στοίχημα την Δόξα Βύρωνα να κερδίζει την Mπαρτσελόνα, καπάκι τζόκερ, Κίνο και δεν συμμαζεύεται...

  Αν με ρωτήσει ένας πιτσιρικάς 10 χρονών, -"κύριε ποιό είναι το νόημα της ζωής", θα του απαντήσω κάτι σε βαθυστόχαστο στυλ του, "χέσε ψηλά και αγνάντευε", "τρείς λαλούν και δύο χορεύουν", ή κάτι παρόμοιο... Όχι. Την αλήθεια θα του πω. Ότι ζει και θα ζει, για να κάνει κάποιους πιο πλούσιους κατά κανόνα, με προσωπικό μόχθο και θυσίες. Εκτός από κάποιες στιγμές, που αυτά που θα ζήσει θα κάνει τα "αφεντικά" να φανούν για αυτό που πραγματικά είναι...ένα είδος παράσιτου που έχει εισβάλει μέσα στην φυσιολογική ζωή.Άν υπάρχει κάτι τέτοιο όπως φυσιολογικό σαν έννοια δηλαδή.

 Είναι κάποιες φάσεις στη ζωή, που δεν θα τις αντάλλαζες για όλα τα λεφτά του κόσμου...εκτός και αν είσαι μουνόσκυλο ταληροφονιάς, οπότε δεν θα έπρεπε καν να βρίσκεσαι εδώ να διαβάζεις αυτό. Άντε δες κάνα χρηματιστήριο με δείκτες ή κάνα επιτόκιο. Εδώ αυτός που γράφει βάζει πολλά πράγματα πάνω από τα λεφτά...

 Η αλήθεια είναι, ότι αν δεν βρεθείς σε περίπτωση στέρησης από κάτι, ολικής όμως, δεν καταλαβαίνεις αν κάτι που θα σου τύχει είναι εξαιρετικό ή όχι. Απλά το θεωρείς δεδομένο και μερικές φορές, απαιτείς κιόλας να σου συμβαίνει γιατί το "αξίζεις"... παπάρια αξίζεις. Απλά ήσουν κώλος και το φάρδος έλαβε τέλος. Αν δεν έλαβε να είσαι βέβαιος ότι θα λάβει. Τότε δε, θα ζοριστείς πολύ. Όπως και όλοι μας. Το θέμα είναι να πιστεύεις ότι κάτι θα φτιάξει κάποια στιγμή. Αργά η γρήγορα. Θα γίνει. Ο τροχός γυρνάει και ο φτωχός, όχι απλά πηδάει, αστέρι του πορνό γίνεται... Το μόνο που χρειάζεται είναι πίστη. Στο θεό. Στον εαυτό σου. Στον Ολυμπιακό. Ξέρω γώ? πίστη σε κάτι. Όσο πιστεύεις, τότε κάτι θα αλλάξει... 

Καλό Σ/Κ σε όλους και καλό καλοκαίρι.

Μία νέα αρχή...για όλους μας!

   Μερικές φορές οι καταστάσεις είναι τέτοιες, που σε φέρνουν σε άμεση σύγκρουση με τον εαυτό σου... Βρήκα δουλειά και σκεφτόμουν σε κάποια φάση, ότι θα παίρνω το 1/3 από αυτά που έπαιρνα πριν δύο χρόνια ως εξάωρος... Από την άλλη, το να είσαι άνεργος για δύο χρόνια ,είναι σαφέστατα χειρότερο και πόσο μάλλον για ένα τόσο τεράστιο χρονικό διάστημα.

Σαν χαρακτήρας μόνο αχάριστος δεν είμαι, οπότε θεωρώ, ότι και αυτή η δυνατότητα έστω από το μηδέν, σε ένα νέο εργασιακό περιβάλλον, με αυτά έστω τα λεφτά, σαφέστατα είναι καλύτερα, από την εργασιακή ουτοπία που βρισκόμουν μέχρι πριν λίγες μέρες.

   Μου λέει ένας φίλος, - "εντάξει ρε μαλάκα δεν θα κάνεις και πάρτι που θα δουλεύεις για 400 κάτι ευρώ"...Αδερφέ θα κάνω και αν θές, έλα και φέρε και κάνα μπουκαλάκι, γιατί δεν βγαίνει αλλιώς! Επειδή εσύ, είσαι στην οικογενειακή επιχείρηση, που καλά κάνεις και είσαι και μπράβο σου, για 20 χρόνια, δεν πάει να πει ότι είμαστε όλοι το ίδιο τυχεροί ή άτυχοι...εξαρτάται από το πώς το βλέπεις.

   Μακάρι, να ζούσαμε όλοι στην Ελλάδα του 2000-2006, που χτύπαγε το τηλέφωνο από γνωστούς και σου λέγανε, -"ρε σύ έχεις κανένα γνωστό, γιατί η χ εταιρία παίρνει και ξέρω τον δ/ντη προσωπικού και με έχει πρήξει?". Τότε, που έπαιρναν όλοι τουλάχιστον 800 ευρώ.

   Εφόσον τα πράγματα είναι έτσι και έχουμε φτάσει πραγματικά να αγωνιζόμαστε για να επιβιώσουμε (χωρίς καμία υπερβολή), τότε, θα πρέπει να κάνουμε και τον σταυρό μας για όποια γή και να φαίνεται στον ορίζοντα... Κάποιος που είναι επιζών από ναυάγιο και έχει περάσει 1 μήνα στην θάλασσα και δει ξηρά, δεν θα ασχοληθεί με το αν έχει παγωμένο φρέντο όταν θα φτάσει εκεί έτσι?

   Ελπίζω να φτιάξουν τα πράγματα για όλους και να έχουν όλοι δουλειά... Έστω και με αυτά τα λεφτά. Είναι μία αρχή. Στην πορεία βλέπουμε.