Vive Le Bleu!

   Κάποιες φορές, μας κάνουν εντύπωση τα πιο μικρά πράγματα. Άλλες φορές, αγνοούμε τα πιο μεγάλα. Πριν λίγες μέρες κατά τη μία το βράδυ, πήγα να ξαπλώσω και έβαλα την τηλεόραση στο δωμάτιο να χαζέψω, μπας και με πάρει ο ύπνος... Με το που την άνοιξα, στον Αντ1 μου φαίνεται, είχε 4 παράθυρα ,με την κεντρική παρουσιάστρια να έχει στο πρόσωπο της ένα βλέμμα απέχθειας και τους ρεπόρτερ πάνω και κάτω, να μιλάνε ακατάπαυστα με ρυθμούς που δεν μπορούσα να τους ακολουθήσω. .. Στο κέντρο έδειχνε 4 δευτερόλεπτα από το φιλικό Γαλλίας-Γερμανίας τα οποία έπαιζαν ξανά και ξανά…Θές η ωτίτιδα που είμαι κουφός από το αριστερό αυτί, θές το προχωρημένο της ώρας, απλά διάβασα τον τίτλο που έλεγε 52 νεκροί και 100 όμηροι και απλά άλλαξα κανάλι. Στο Mega τα ίδια. Star κοσμάρα μία b movie που δεν θυμάμαι καν τι είχε. Μου πήρε γύρω στα 2-3 λεπτά να συνειδητοποιήσω τι είχε γίνει…αλλάζω πάλι κανάλι και μένω μαλάκας… Είναι από τις φάσεις, που κάτι σαν να αρνείται ο εγκέφαλος να το κατανοήσει και το πετάει στο trash can αυτόματα…

   Τόσοι νεκροί και γιατί? Επειδή ο θεός κάποιων τους είπε να μπουκάρουν με καλάζνικοφ και να αρχίζουν να θερίζουν κόσμο? Αθώο καθημερινό κόσμο που απλά έτυχε να πάει να ακούσει ένα συγκρότημα ή απλά να βγει να πιεί ένα ποτό ή να φάει? Οικογένειες με παιδιά?... Ποιος θα κατηγορήσει τον Ομπάμα αν αμολήσει τα black ops της CIA μετά, και τον Πούτιν με τους KGBάδες που θα αρχίσουν να καθαρίζουν τον ένα μετά τον άλλο χωρίς σταματημό σε χώρες της μέσης Ανατολής? Θα μου πεις καλά αίμα με αίμα? Όχι μωρέ να κάτσουμε κάτω με τα παιδιά να το συζητήσουμε… και την ώρα που θα μπουκάρει το 4χρονο πιτσιρίκι τους μέσα, με 20000 τόνους γυαλόκαρφα και δυναμίτη ζωσμένο και φωνάξει Αλλάχ Ακμπαρ με φωνή καρτούν και μας στείλει όλους σε τροχιά στον Άρη πριν φτάσει καν ο Ματ Ντέιμον στο Martian, να σκεφτούμε τι κάναμε λάθος!

    Καλώς ή κακώς, οι τρομοκράτες δεν είναι ιδιαίτερα συζητήσιμοι τύποι. Είναι κάτι παλικάρια του στυλ «The punisher», με την ψυχοσύνθεση του joker ο οποίος, έχει κουμπώσει ότι ναρκωτικό κυκλοφορεί στην αγορά… Έχω πει και παλαιότερα ότι το θέμα θρησκεία είναι κάτι προσωπικό και μη κατακριτέο. Δεν με νοιάζει αν πιστεύεις στο Χριστό, στον Αλλάχ, στον Οντιν, στον Θορ, ή στον Κθούλου, αρκεί να μην παίρνεις ένα mini gun και να πηγαίνεις για killing spree σε αθώους. Αν το κάνεις είσαι απλά μαλάκας και πρέπει να σε βάλουν σε ένα διαστημόπλοιο από τη NASA και να σε αμολήσουν στον Ήλιο, dead center με θερμικές κάμερες και live feed και να αράξουμε να σε δούμε σαν ανθρώπινο pop corn να σκας! Απλά. Χωρίς πολλά πολλά.

   Το όλο θέμα, ίσως και να θυμίζει την επίθεση στους πύργους σε έκταση χτυπήματος, παρόλα αυτά είμαι περίεργος να δω τι θα γίνει από δω και πέρα... Αυτή τη στιγμή στη Γαλλία έχει στρατιωτικό νόμο, και ακόμα και αν κλάσει κάποιος, ενδέχεται να συλληφθεί για τοξική επίθεση.. Αναρωτιέμαι.. το χτύπημα στην «ελεύθερη κοινωνία» είναι η επίθεση? Ή τα μέτρα που λαμβάνονται μετά για την αποτροπή συνέχειας? Αν χτυπήσει κάποιος το παιδί μου και το κλειδώσω σε ένα υπόγειο μετά για μέρες-μήνες-χρόνια το βοηθάω στο να μην ξανασυμβεί?

Δύσκολες μέρες έρχονται όπως όλα δείχνουν για όλους παντού…για να δούμε…

Παλιά στο Texas….

  Έχω καιρο να γράψω... Οι λόγοι είναι αρκετοί. Κατα πρώτον δεν προλάβαινα τα γεγονότα. Με την ταχύτητα που δρομολογούνται οι εξελίξεις, χρειάζομαι 10 ρεπόρτερ σε 24ωρη βάση. Δουλεύω πλέον... Το οποίο σημαίνει οτι είμαι - 10 ώρες τη μέρα. Ψυχολογία. Το γεγονός  παρά του οτι δουλεύω, να με αφήνει με αρνητικό πρόσημο, στις 5 του μήνα, όσο να ναι... το κάνει δύσκολο για  να έχω το κουράγιο να γράψω κάτι. 
   Αυτό που με έκανε να ξαναγράψω, είναι κάτι αστείο και αξιοπερίεργο. Ο Γκλέτσος. Ο δήμαρχος της στυλίδας και πρώην ηθοποιός, κατα την διάρκεια γιορτής σε σχολείο της Στυλίδας, αφού μίλαγε για ώρα και έλεγε τα κλισέ του στύλ -Να την μάθετε την ιστορία...να συζητάτε για αυτή και διάφορα τέτοια, στο τέλος λέει Να πάνε να γαμηθούνε τα μνημόνια και οι δανειστές και οι τοκογλύφοι! 
Ντάξ! που λένε και κάτι φίλοι Λαρισαίοι... Ξαφνικά ,οι πιτσιρικάδες ξέσπασαν σε χειροκρότημα και απο την πιό βαρετή μέρα της ζωής τους, παίζει να είναι και η μόνη, που θα θυμούνται απο τη σχολική τους περίοδο, εκτός της μελλοντικής πενταήμερης!

   Χαρακτηρίστηκε "γραφικος" και διάφορα άλλα απο τα εκάστοτε blog... Πέσανε πάνω του τηλεπερσόνες με βαθιά ντεκολτέ και άβυσο στην μάυρη τρύπα που κουβαλάνε για ψυχή και πιο κάτω ανατομικά να τον κατασπαράξουν για την έλλειψη της αβρότητας του!
   Εμένα μου άρεσε... Έχω φίλους, που μιλάνε και συμπεριφέρονται στα παιδιά τους, σαν να είναι ενήλικες και τους μιλάνε και αναλόγως. πχ άν ο πιτσιρικάς τα κάνει πουτάνα θα γυρίσει ο πατέρας του και μεταξύ σοβαρού και αστείου με το χαμόγελο στα χείλη θα του πεί -Καλά αγόρι μου μαλάκας είσαι? σκατά τα έκανες πάλι! και ο μικρός θα κοιτάξει κάτω και μετά θα χαμογελάσει και δέν θα το ξανακάνει.. (κατά κανόνα). Βρέθηκε δηλαδή κάποιος, που αποφάσισε να πεί στα παιδιά αυτό που όλοι μας σκεφτόμαστε και δεν έπρεπε? 
   Πόση υποκρισία μπορούμε να χωρέσουμε, στην τόσο μικροαστική ζωή και αντίληψη μας, που μας φαίνεται απαράδεκτο, το να μιλάμε στα παιδιά σταράτα και χωρίς να τους πλάθουμε έναν ιδανικό αλλά πλασματικό κόσμο? Ότι μας κάνει η εκάστοτε κυβέρνηση, πρέπει να το κάνουμε στα παιδιά μας? Παπαρολογία και υποσχέσεις που καταρίπτονται εν ριπή οφθαλμού και μετά να αποφεύγουμε των ευθυνών μας, με την κλασικη ατάκα -Γιέ μου, Κόρη μου δέν ήταν έτσι παλιά...τότε στο Τέξας ήμασταν αλλιώς? Να κάνω ένα Refrase λοιπόν στα λόγια του φίλτατου δημάρχου και με τη σειρά μου να πώ, να πά να γαμηθούν όλοι όσοι είπε, + αυτοί που νομίζουν οτι είναι κατακριταίος για αυτό. Μπορεί να είναι μπαγλαμάς-γραφικός ή οτιδήποτε άλλο ώρες ώρες ,αλλά έχει ούμπαλα, άποψη και πυγμή. Στο δικό του μικρόκοσμο της Στυλίδας, τον αγαπάει πολύ ο κόσμος απο ότι ξέρω, απο φίλους που είναι εκεί και τον λένε παλικάρι. Αυτό του αρκεί. Και εμένα το ίδιο...
Άντε καλημέρα και τα λέμε...  

προ των ευθυνών...όχι μόνο οι άλλοι αλλά και εμείς!

      Αν μπορούσαμε να κάνουμε ένα παραλληλισμό, της πολιτικής σκηνής, με το ποδόσφαιρο, θα ήταν σαφέστατα, πολλά πράγματα πιο κατανοητά... Τι εννοώ? Κάθε χρόνο, Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και Πάοκ (η ΑΕΚ επανήλθε φέτος πάλι), είναι οι ομάδες, που εκπροσωπούν την χώρα, στο champions league και το Uefa. Σαν να λέμε στο eurogroup... Κάθε χρονιά λοιπόν ξέρεις, ότι οι δυνατότητες σου, είναι περιορισμένες και θεωρείς ώς καλή πορεία, το να αποκλειστείς στους 16, ή, έστω στους ομίλους, αλλά με καλή εμφάνιση, απέναντι στα μεγαθήρια των κυρίαρχων Ευρωπαϊκών συλλόγων(real,barcelona,juventus,bayern).

Φανταστείτε τον Λεβαδειακό, να παίρνει πρωτάθλημα και να κατεβαίνει φέτος στους ομίλους ,με Real,Porto και Άγιαξ. Επίσης φανταστείτε, ότι οι οπαδοί όλων των "μεγάλων" ,Ελληνικών συλλόγων που έμειναν εκτός, αποφασίζουν μέσα σε μία απρόσμενη κρίση συνείδησης, να στηρίξουν σαν τρελοί το Λεβαδειακό, γιατί κουράστηκαν από στημένα-διοικήσεις-υποσχέσεις κτλ ,όπως έγινε με το Σύριζα και τους πρώην, Πασοκ-ΝΔ, που αποφάσισαν να στηρίξουν την τωρινή κυβέρνηση...

Στα έξι παιχνίδια που θα ακολουθούσαν στην φάση των ομίλων, μία πιθανή ισοπαλία από το πρώτο παιχνίδι, θα θεωρείτο ως νίκη και χιλιάδες κόσμου, θα έβγαιναν στους δρόμους και τις πλατείες, με συρτάκι, σημαίες, τόνους τζατζίκι και ντόπια κρέατα Λειβαδιάς, καθώς είναι και γαμάτα τα ρημάδια...

    So far so good. Έλα όμως, που ο Μάγκας, ο Μίγκας, ο Στάθης και όλοι αυτοί οι κατά τα άλλα φιλότιμοι παίκτες, στα επόμενα παιχνίδια θα θυμίσουν Νίκα, Μανίκα, Νικολιά και  Καραμπαλίκα από την γνωστή διαφήμιση... Οι εξάρες που θα πέφτανε, θα ήταν περισσότερες και από το κωλόχερο που έχει ένας φίλος όποτε παίζουμε τάβλι.

   Κατόπιν, οι οπαδοί των ΟλυμπιακοΠαοκοΠαναθηναικών, θα είχαν δεύτερες σκέψεις και θα επέστρεφαν σταδιακά στις ομάδες τους, με σθένος και αποφασιστικότητα, όπως και γίνεται και στην πολιτική σκηνή τώρα. Μίλαγα με 4 φίλους, σε ένα γάμο τις προάλλες και όλοι έκραζαν τον Σύριζα. Λέω ναι ρε παιδιά, αλλά αφού ψηφίσαμε αυτό, τώρα πρέπει να το στηρίξουμε, να το υποστούμε, να πάρουμε και εμείς τις ευθύνες μας. -Ποιός τους ψήφισε μου λένε? Κάπου εκεί σου γυρνάνε τα μάτια όσο να ναι, γιατί τους θυμάσαι Δεκέμβρη του

14 να βαράνε τατουάζ  Τσε κε βάρα-Αλέξη και να βρίζουν Βορίδη-Άδωνι και Παπανδρέου-Βενιζέλο. Τον δε Σαμαρά τον είχαν κάνει στόχο για βελάκια... κατά τα άλλα ποιός τους ψήφισε? Εσύ ρε κωλοτούμπα φιρφιρίκο… Εγώ. Το παραδέχομαι, όπως και όλοι γνωρίζουν ότι μία ζωή υποστήριζα ΝΔ, αλλά τα έκαναν σκατά και είπα όχι άλλο. Εσύ θα βγάλεις ούμπαλα, για μία φορά στη ζωή σου και να πεις ναι και εγώ το έκανα? Όποτε κάθετε στραβή, ξαφνικά γεμίζει ο κόσμος πραγματογνώμονες που ψάχνουν να βρουν τι έγινε στο τρακάρισμα. Συνοδηγός ήσουν ρε μπαγλαμά. Δεν είδες?Δεν άκουσες? Αναλογιστείτε όλοι τις ευθύνες σας και πάρτε την ευθύνη των πράξεων σας. Την μία λέτε να πά να γαμηθούνε η Μέρκελ και το ΔΝΤ και την άλλη, τον μαλάκα τον Τσίπρα, μας γάμησε και έκλεισαν οι

τράπεζες...ρε την παλεύετε?

    Το σενάριο Grexit παίζει ακόμα και με το μνημόνιο, πληροφοριακά, καθώς με την καμία δεν θα μπορέσουμε να αποπληρώσουμε το ποσό που πρόκειται να λάβουμε... σε 2-3 χρόνια, πάλι εδώ θα είμαστε και χειρότερα. Δεν ξέρω τι είναι καλύτερο για την χώρα. Το να τοπάρουμε? το να μην το πάρουμε? Εδώ ο Βαρουφάκης που ήταν και καθηγητής πανεπιστημίου οικονομικών και έχασε τη μπάλα και παραιτήθηκε, θα ξέρω εγώ? Αυτό που ξέρω είναι ότι η χώρα αυτή έχει επιβιώσει από 2 παγκόσμιους πολέμους, βαλκανικό, εμφύλιο και  400 χρόνια σκλαβιάς από Τούρκους και θαεξακολουθήσει να επιβιώνει. Αν αυτό σε χαλάει φίλε μου...ξύδι!

Όταν η επιστημονική πραγματικότητα συναντάει την αληθινή φαντασία..

  Πέμπτη 16/7/2015. Ημερολόγιο κυβερνήτη Α.Τσίπρα. Βρήκαμε εχθρικές δυνάμεις Ευρωπαίων ηγετών, στο αστρικό σύστημα ΔΝΤ/Ε.Ε... Εξαπολύσαμε πυραύλους μπουρδολογίας και λέιζερ ψεμάτων. Μετά από δύο εβδομάδες σκληρών μαχών, μας τελείωσε ο φραπές και επιστρέψαμε στην ενωμένη ομοσπονδία της Ελλάδος, για ανεφοδιασμό. Τα πράγματα είναι σκούρα, καθώς ο κόσμος πίσω, έχει πάρει πρέφα, ότι οι τεχνικές κωλοτούμπας, πλέον είναι ορατές από τους αντιπάλους μας και πρέπει να κάνω κάτι διαφορετικό... Ο Κερκ και ο Πικάρντ, είχαν κατά καιρούς ρίξει το εντερπράιζ πάνω σε αντιπάλους, θυσιάζοντας τους εαυτούς τους...Εγώ θα πετάξω όλη τη χώρα να δούνε!

   Κάπως έτσι, έχουν τα πράγματα φίλε αναγνώστη. Ζούμε σε ένα πρωτοφανή διασυρμό μιντιακής καταστροφολογίας, η οποία όμως λαμβάνει, επικές διαστάσεις ρεαλισμού. Σίγουρα, τα κανάλια αυνανίζονται πάνω σε κουφάρια, αλλά αυτό, δε σημαίνει ότι τα φλόκια ,δεν μας έχουν πάρει όλους αμπάριζα.

   Εν τω μεταξύ, στον Πειραιά, το μόνο που κινείται, είναι κάτι tourist buses, τα οποία έχουν κάτι ΚαναδοΑμερικανοΟλλανδοτύπους, οι οποίοι κοιτάνε τις ουρές στα ΑΤΜ, χαμογελώντας σαν βλάκες. Κάπως έτσι, πρέπει να ένοιωθαν οι μονομάχοι στην αρένα, όταν κοίταζαν τους Ρωμαίους στις κερκίδες... Όσοι έχουν δει το Σπάρτακο, ξέρουν τι γίνετε στη συνέχεια, οπότε υπομονή...

   Το όλο θέμα στην πολιτική σκηνή, έχει λιγότερη λογική, από το beep beep να κυνηγάει το road runner  σε στιγμές αλλοφροσύνης, με μεγατόνους ΤΝΤ και χίλιες δύο άλλες υπερβολές… Αυτή τη στιγμή αν το αναλογιστούμε πραγματικά, έχουμε, ένα Ναζιστικό κόμμα στη βουλή.  Ένα ΠΑΣΟΚ που δεν υπάρχει. Μία ΝΔ χωρίς αρχηγό-μέση-τέλος. Μία κυβέρνηση του Σύριζα μαζί με τους ΑΝΕΛ. Ένα Θεοδωράκη που αναπολεί το σακίδιο τα παγκάκια και τους μπάφους και ένα ΚΚΕ με τον Peter Από το family guy σε συνδυασμό με τον Homer Simson, να μιλάει και να πέφτουν για ύπνο μέχρι και τα μικρόφωνα... Καλή φάση. Όλα under control που έλεγε και ο Ηλίας Λογοθέτης στο "γυναίκες δηλητήριο".

Υπομονή μέχρι να ανοίξουν οι τράπεζες και να πάμε να πληρώσουμε ΔΕΗ-νερό-ΟΤΕ κτλ. Ή μάλλον να τρέχουμε να κάνουμε διακανονισμό σε όλα αυτά και άλλα τόσα...

Το δημοψήφισμα και η επόμενη μέρα...

  Αυτό που μου άρεσε αυτές τις μέρες είναι, ότι στα ΑΤΜ έβλεπες τύπο με παρκαρισμένο το X5, να περιμένει στην ουρά, για να σηκώσει 50 ευρώ, (20άρικα εννοείτε ότι δεν είχε), μαζί με τον συνταξιούχο και τον άνεργο του ΟΑΕΔ... Παίζει ,να ήταν πιο πακετομένος δε, καθώς το εργαλείο, ξέμενε από βενζίνη και ο πανικός ήταν ζωγραφισμένος στο πρόσωπο του. Όταν γύρισε ο συνταξιούχος και του λέει  -μας σκίσανε παλληκάρι μου οι αλήτες ο φραγκάτος γυρνάει και του λέει - Ναι...σας σκίσαμε και δεν έπρεπε. Τώρα τα πληρώνουμε όλοι. Ο ορισμός του καπιταλιστή, έχω 20 υπαλλήλους και θα απολύσω τους 15, για να βλαστημήσουν οι 5 που θα μείνουν, την ώρα και την στιγμή που έχουν δουλειά έδειξε μεταμέλεια? παπάρια έδειξε. Απλά για να μην του την πέσει ο όχλος και τον κάνει ασήκωτο και πάρει το Χ5, σε mad max run, αποφάσισε να γίνει παιδί του λαού τα 30 λεπτά που θα παρέμενε μαζί τους...

Εν το μεταξύ, παραιτήθηκε ο Σαμαράς, ο Βαρουφάκης και στο ενδιάμεσο τον τελευταίο χρόνο, κάνα εκατομμύριο Έλληνες με εθελούσια... αλλά αυτό στα ψιλά γράμματα όσο να ναι...

Πραγματικά θαυμάζω τον Κουρουμπλή. Ο άνθρωπος είναι υπόδειγμα ψυχραιμίας. Όταν ήταν 10 χρονών, έχασε την όραση του από Γερμανική χειροβομβίδα, που είχε βρει μαζί με κάτι φίλους του ενώ παίζανε... Κατάφερε όχι μόνο να σπουδάσει, αλλά  και να γίνει υπουργός υγείας, ενώ στο παρελθόν, είχε αγωνιστεί για τα θέματα αυτά όσο δεν πήγαινε. Το ότι κάθεται σήμερα, με τον κάθε μπετόβλαχο απέναντι, ο οποίος έχει το θράσος να του ανεβάζει τη φωνή του και να μην βγάζει ένα κατάνα, σε στυλ "blind fury", να γίνει το εκάστοτε studio μακελειό, δείχνει το μεγαλείο του!

Το δημοψήφισμα έλαβε τέλος και κέρδισε το ΟΧΙ... ο νεοέλληνας έζησε στιγμές 1940 και έγινε ένας μικρός Μεταξάς. Κατόπιν, άρχισε να χορεύει τσινγκολελέτα στο σύνταγμα καθώς είναι και χορευταράς... το περίεργο δεν είναι οι χοροί και τα πανηγύρια, αλλά το ότι ψήφισε όχι το 61 % και όχι το 100%... ποιός μπορεί να είναι τόσο παρανοϊκός που να θέλει να συνεχιστεί αυτό το χάλι? Ανεργία,περικοπές,μηδενική ανάπτυξη και περαιτέρω δάνεια? 3,9 στους 10 Έλληνες. Πάλι καλά. Παλαιότερα ήταν 9 στους 10  λόγω Πασόκ και ΝΔ. Όταν έσκασε η φούσκα όμως, όλοι τον ήπιανε together.

Οπότε τώρα, ξύπνησε αρκετά μεγάλος αριθμός βοδιών,(εμού συμπεριλαμβανομένου). Όλα τα καλά κάποια στιγμή τελειώνουν, έτσι και αυτό το ροζ συννεφάκι της Δυνατής Ευρωπαϊκής Ελλάδας έλαβε τέλος. Καιρός να αντιμετωπιστεί. Δύσκολο ναι. Ακατόρθωτο όχι, φίλε Έλληνα.... Είσαι μαλάκας όπως όλοι μας... Αλλά στα δύσκολα δε μασάς και χτίζεις ουρανοξύστες πάνω σε ερείπια... αυτό να θυμάσαι και όλα θα φτιάξουν.

United we stand! ναί στάνταρ...

   Αν μαζέψεις 10 Έλληνες στο δρόμο θα βρεις ανάμεσα τους 3 Ολυμπιακούς 2 Παναθηναϊκούς 2 Αεκτζήδες 2 Παοκτζίδες και έναν Δόξα Δράμας… Αντίστοιχα θα βρεις 3 Συριζαίους, 2 Πασοκτζήδες, 2 ΝΔμοκράτες, 2 Ανέλ και έναν ΚΚΕ...Η πιθανότητα να μην τσακωθούν όλοι αυτοί σε οποιοδήποτε θέμα είναι μηδενική... Δεν πα να αφορά το αν υπάρχει θεός η όχι. Το αν οι παραλίες στην Ζάκυνθο είναι καλύτερες από της Λευκάδας, το αν το παστίτσιο βαραίνει περισσότερο από το Μουσακά, τα ίδια.

   Περιμένεις τώρα αυτοί οι παραπάνω να συμφωνήσουν στο μνημόνιο ή όχι στο μνημόνιο? Πρώτη φορά που βλέπεις Ευρωπαίους πολίτες σε όλες τις χώρες να κατεβαίνουν και να υποστηρίζουν την Ελλάδα για την αντιμετώπιση της και εδώ έχουμε ταυτόχρονα συλλαλητήρια που καλούν τον κόσμο για να κατέβει στο σύνταγμα για το Ναι και το ΟΧΙ... Ξεκινάνε από την καφετέρια που έχουν μαζευτεί όλοι μαζί και στρίβουν σε διαφορετικά στενά λίγο πριν φτάσουν για να μην τους πάρει και κάνα μάτι ότι είναι φίλοι. Όπως και στο γήπεδο ένα πράγμα...

   Μέχρι στιγμής έχουν παρατηρηθεί, από λιποθυμίες συνταξιούχων, μέχρι και ένας που χθες έσπασε λέει το ΑΤΜ από τα νεύρα του, που δεν μπόρεσε να σηκώσει την σύνταξη...Ανάρχα παππού δώσε πόνο!Τι διάολο?μετά από 35 χρόνια δουλειάς βαράει μπιέλα κομμάτι του εγκεφάλου? Να ταν μόνο οι συνταξιούχοι θα το καταλάβαινα.

    Μίλησα με μία κοπέλα 27 χρονών, η οποία είναι άνεργη από το 2010 ή κάτι τέτοιο. Η οποία, για κάποιο λόγο λέει, δεν με νοιάζει και να μου πάνε το μισθό στα 200 ευρώ. Αρκεί να ψηφίσουμε ΝΑΙ... Μάντεψε, μπορείς να πάς στην εξωτική Βουλγαρία ή στην ακόμα πιο εξωτική και εκτός Ευρωζώνης Καμπότζη και να δουλεύεις με 80 ευρώ το μήνα. Όλα σου τα όνειρα να γίνουν πραγματικότητα... Η πόρτα είναι ανοικτή και τα σκυλιά ούτε καν δεμένα, είναι τόσο στα παπάρια τους που δεν θα ασχοληθούν μαζί σου...

   Στην τελική το θέμα είναι απλό. Ή λες ΟΧΙ και περνάς δύσκολες μέρες με τη θέληση σου έχοντας το κεφάλι ψηλά, ή λες ΝΑΙ και δέχεσαι να σου επιβάλουν άλλοι τις δυσκολίες με το έτσι θέλω. Αυτή τη στιγμή είσαι ελέυθερος/η, να κάνεις ότι θέλεις, γιατί λέγετε γαμημένη δημοκρατία και έχεις το δικαίωμα να το κάνεις. Δυστυχώς έχει περάσει η εποχή του μεσαίωνα που με μία λοβοτομή, θα είχαμε γλυτώσει από σένα, που όταν έμαθες ότι οι άλλες πουτάνες πληρώνονταν τόσα χρόνια έπεσες σε κατάθλιψη...

    Ξέρω κόσμο που έρχεται Ελλάδα από το εξωτερικό, που τον έστειλαν τα μνημόνια, μόνο και μόνο για να ψηφίσει. Μαγκιά τους και μπράβο τους. Τουλάχιστον αυτοί έχουν δει και την άλλη πλευρά του νομίσματος, όχι σαν κάποιους που είναι αραχτοί όλη μέρα και απλά θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα χωρίς αυτοί να κάνουν τίποτα!

Κυριακή κοντή γιορτή λοιπόν. Για να δούμε τι θα δούμε.

Η ώρα του δημοψηφίσματος...frape ή freddo?

   Ενώ όλοι περιμέναμε, να έρθει άλλο ένα τυπικό και βαρετό Σαββατοκύριακο και να γιορτάσουμε, με τους παχυλούς μισθούς μας, παραγγέλνοντας 2 σουβλάκια και μία πατάτες, ενώ θα είχε προηγηθεί ένας καφές, σε κάποιο τοπικό καφενέ, που τον έχει και 0.80, έσκασε διάγγελμα Τσίπρα, που λέει για δημοψήφισμα, για το αν πρέπει να δεχτούμε νέο μνημόνιο ή όχι...  Σοκ και δέος. Τι ήθελε και το είπε? Ξεκίνησαν οι γνωστές ατάκες δημοσιογράφων, του τύπου, - Ήρθε η ώρα να δούμε πόσα μακαρόνια μπορούν να φάνε οι Έλληνες? (Όσα τους κάνει η μάνα σου μπαγλαμά), - Ευρώ, η δραχμή, το ερώτημα για τον Ελληνικό λαό,  -  Έρχονται μαύρες μέρες, με την απομάκρυνση της Ελλάδας από την Ευρώπη, και διάφορα τέτοια...

   Τόσα χρόνια, βγαίνει η κυβέρνηση,  μετά από 4 ώρες ταξίδι αστραπή στην Ευρώπη και ανακοινώνει, για περικοπές σε μισθούς-συντάξεις, απολύσεις και ξεπουλήματα εθνικών επιχειρήσεων. .. Οι τελευταίοι,  από τους 6 μήνες που είναι στην κυβέρνηση, έχουν περάσει τους 5μισή στις Βρυξέλες και από τα jet lag, του πήγαινε έλα, παίζει να έχουν ξεχάσει σε ποιά χώρα βρίσκονται.

Κάποιοι λένε, ότι η χώρα πρέπει να μείνει πάση θυσία στο Ευρώ! Προφανώς, η ανεργία των παιδιών τους, ή η ημιαπασχολούμενη απασχόληση με 400 ευρώ, δεν τους αρκεί και θα προτιμούσαν να πάει στα 200 και οι συντάξεις τους στα 300...

   Αν ρωτήσεις το μέσο Ελληναρά από που κρατάει η σκούφια του, 9/10 θα σου απαντήσουν από την Ηρωική Σπάρτη, από την μάνα Μακεδονία, από την αντάρτικη Κρήτη, από την μαχόμενη Μάνη κτλ κτλ... Ο δέκατος θα είναι άμεσος απόγονος Καραϊσκάκη-Κολοκοτρώνη,Διάκου η κάποιου άλλου υπερήρωα της Μάρβελ της εποχής εκείνης...

Όλοι έχουν  παππού-πατέρα-μπάρμπα, που ήταν ή στην αντίσταση κατά των Γερμανών, ή σε Γυάρο-Μακρόνησο, γιατί υπερασπίστηκε την πατρίδα του.

   Μπράβο σε εκείνους που τα έκαναν... Εσύ τι κάνεις Γίγαντα? Ζεις με ταμείο ανεργίας και πήρες επιτέλους το mx5 που πάντα κόζαρες, με τα φράγκα που είχες κρύψει κάτω από το στρώμα και είσαι στο Dacapo, κοζάροντας κωλαράκια με το I phone ή το galaxy των 800 ευρώ, κάνοντας like στο FB, στο group "Έλληνες ξυπνήστε και πείτε επιτέλους ΟΧΙ σε όσους μας έφτασαν εδώ"?

   Αυτή η εβδομάδα θα έχει γέλιο. Θα γίνει της καραπουτανάρας! Ο Σύριζα, θα εξηγεί τι εστί το δημοψήφισμα, η ΝΔ θα επικαλείται τον Παίσιο και τις προφητείες του, το Πασόκ, θα καλέσει τα 4 μέλη του και τους 2 ψηφοφόρους, σε πανευρωπαϊκή συνάντηση, το ΚΚΕ θα πηγαίνει κόντρα μέχρι και στην πόρτα της βουλής, προσπαθώντας να την ανοίξει προς τα μπροστά, αγνοώντας την τεράστια ταμπέλα που θα λέει έλξατε και το ποτάμι θα πάει στη ρεματιά...

Καλή βδομάδα σε όλους μας!

Περί πίστης...

Πίστη είναι να ξεκινάς ανεβαίνοντας το πρώτο σκαλοπάτι, χωρίς να βλέπεις ολόκληρη τη σκάλα. (Martin Luther King)

   Μερικές φορές, η ζωή δείχνει να παίρνει τροπή προς το καλύτερο από το πουθενά... Συνήθως βέβαια, συμβαίνει το αντίθετο και όλα πάνε γαμιόντας, αλλά υπάρχουν στιγμές, που νοιώθεις ότι έχεις πιάσει την θεά τύχη, βιδωτό κωφινάτο ορθοπεταλιά, που λέγαν οι παλιοί και δεν θες να την αφήσεις! Είσαι σε φάση, να πάς να παίξεις  στοίχημα την Δόξα Βύρωνα να κερδίζει την Mπαρτσελόνα, καπάκι τζόκερ, Κίνο και δεν συμμαζεύεται...

  Αν με ρωτήσει ένας πιτσιρικάς 10 χρονών, -"κύριε ποιό είναι το νόημα της ζωής", θα του απαντήσω κάτι σε βαθυστόχαστο στυλ του, "χέσε ψηλά και αγνάντευε", "τρείς λαλούν και δύο χορεύουν", ή κάτι παρόμοιο... Όχι. Την αλήθεια θα του πω. Ότι ζει και θα ζει, για να κάνει κάποιους πιο πλούσιους κατά κανόνα, με προσωπικό μόχθο και θυσίες. Εκτός από κάποιες στιγμές, που αυτά που θα ζήσει θα κάνει τα "αφεντικά" να φανούν για αυτό που πραγματικά είναι...ένα είδος παράσιτου που έχει εισβάλει μέσα στην φυσιολογική ζωή.Άν υπάρχει κάτι τέτοιο όπως φυσιολογικό σαν έννοια δηλαδή.

 Είναι κάποιες φάσεις στη ζωή, που δεν θα τις αντάλλαζες για όλα τα λεφτά του κόσμου...εκτός και αν είσαι μουνόσκυλο ταληροφονιάς, οπότε δεν θα έπρεπε καν να βρίσκεσαι εδώ να διαβάζεις αυτό. Άντε δες κάνα χρηματιστήριο με δείκτες ή κάνα επιτόκιο. Εδώ αυτός που γράφει βάζει πολλά πράγματα πάνω από τα λεφτά...

 Η αλήθεια είναι, ότι αν δεν βρεθείς σε περίπτωση στέρησης από κάτι, ολικής όμως, δεν καταλαβαίνεις αν κάτι που θα σου τύχει είναι εξαιρετικό ή όχι. Απλά το θεωρείς δεδομένο και μερικές φορές, απαιτείς κιόλας να σου συμβαίνει γιατί το "αξίζεις"... παπάρια αξίζεις. Απλά ήσουν κώλος και το φάρδος έλαβε τέλος. Αν δεν έλαβε να είσαι βέβαιος ότι θα λάβει. Τότε δε, θα ζοριστείς πολύ. Όπως και όλοι μας. Το θέμα είναι να πιστεύεις ότι κάτι θα φτιάξει κάποια στιγμή. Αργά η γρήγορα. Θα γίνει. Ο τροχός γυρνάει και ο φτωχός, όχι απλά πηδάει, αστέρι του πορνό γίνεται... Το μόνο που χρειάζεται είναι πίστη. Στο θεό. Στον εαυτό σου. Στον Ολυμπιακό. Ξέρω γώ? πίστη σε κάτι. Όσο πιστεύεις, τότε κάτι θα αλλάξει... 

Καλό Σ/Κ σε όλους και καλό καλοκαίρι.

Μία νέα αρχή...για όλους μας!

   Μερικές φορές οι καταστάσεις είναι τέτοιες, που σε φέρνουν σε άμεση σύγκρουση με τον εαυτό σου... Βρήκα δουλειά και σκεφτόμουν σε κάποια φάση, ότι θα παίρνω το 1/3 από αυτά που έπαιρνα πριν δύο χρόνια ως εξάωρος... Από την άλλη, το να είσαι άνεργος για δύο χρόνια ,είναι σαφέστατα χειρότερο και πόσο μάλλον για ένα τόσο τεράστιο χρονικό διάστημα.

Σαν χαρακτήρας μόνο αχάριστος δεν είμαι, οπότε θεωρώ, ότι και αυτή η δυνατότητα έστω από το μηδέν, σε ένα νέο εργασιακό περιβάλλον, με αυτά έστω τα λεφτά, σαφέστατα είναι καλύτερα, από την εργασιακή ουτοπία που βρισκόμουν μέχρι πριν λίγες μέρες.

   Μου λέει ένας φίλος, - "εντάξει ρε μαλάκα δεν θα κάνεις και πάρτι που θα δουλεύεις για 400 κάτι ευρώ"...Αδερφέ θα κάνω και αν θές, έλα και φέρε και κάνα μπουκαλάκι, γιατί δεν βγαίνει αλλιώς! Επειδή εσύ, είσαι στην οικογενειακή επιχείρηση, που καλά κάνεις και είσαι και μπράβο σου, για 20 χρόνια, δεν πάει να πει ότι είμαστε όλοι το ίδιο τυχεροί ή άτυχοι...εξαρτάται από το πώς το βλέπεις.

   Μακάρι, να ζούσαμε όλοι στην Ελλάδα του 2000-2006, που χτύπαγε το τηλέφωνο από γνωστούς και σου λέγανε, -"ρε σύ έχεις κανένα γνωστό, γιατί η χ εταιρία παίρνει και ξέρω τον δ/ντη προσωπικού και με έχει πρήξει?". Τότε, που έπαιρναν όλοι τουλάχιστον 800 ευρώ.

   Εφόσον τα πράγματα είναι έτσι και έχουμε φτάσει πραγματικά να αγωνιζόμαστε για να επιβιώσουμε (χωρίς καμία υπερβολή), τότε, θα πρέπει να κάνουμε και τον σταυρό μας για όποια γή και να φαίνεται στον ορίζοντα... Κάποιος που είναι επιζών από ναυάγιο και έχει περάσει 1 μήνα στην θάλασσα και δει ξηρά, δεν θα ασχοληθεί με το αν έχει παγωμένο φρέντο όταν θα φτάσει εκεί έτσι?

   Ελπίζω να φτιάξουν τα πράγματα για όλους και να έχουν όλοι δουλειά... Έστω και με αυτά τα λεφτά. Είναι μία αρχή. Στην πορεία βλέπουμε.

ΦΙΦΑ ΜΠΑΛΑ ΚΑΙ ΚΑΡΑΤΕ…

  Όταν ο Ντιέγκο Μαραντόνα, ωρυόταν εδώ και χρόνια, για την σαπίλα μέσα στην FIFA, οι περισσότεροι έλεγαν ότι άντε ρε με τον κοκάκια, πάλι λέει ότι να ναι και κλαίγεται.

 Όταν ανακοινώθηκε το μουντιάλ του 2022, ότι θα γίνει μάλλον στο Κατάρ, τελικά άλλοι φάνηκαν οι κοκάκιες! Σε μία χώρα που οι 40 βαθμοί θεωρούνται αεράκι και δροσούλα πώς θα παίξεις μπάλα? Όταν σκάσει μία από τις γνωστές αμμοθύελλες, που κρατάνε από μισή ώρα μέχρι και μισή μέρα, θεατές και ποδοσφαιριστές θα κοιτάζουν ο ένας τον άλλο με μάσκες?

  Σύμφωνα με δημοσιεύσεις, η guardian ανέφερε, ότι στο Κατάρ, τους έχουν απλήρωτους για μήνες, τους κρατάνε με βία το διαβατήριο και δεν τους δίνουν ούτε καν νερό, για να δουλεύουν περισσότερο για την κατασκευή των γηπέδων...

   Η Διεθνής συνδικαλιστική συνομοσπονδία προβλέπει πάνω από 4000 νεκρούς εργάτες μέχρι την έναρξη του μουντιάλ του 2022...

Ξαφνικά, πριν λίγες μέρες στην Ζυρίχη, λίγο πριν ψηφιστεί το μουντιάλ του 2018 στην Ρωσία και το επόμενο τελικά στο Κατάρ, γίνονται ξαφνικά συλλήψεις στελεχών της FIFA. Δωροδοκίες για πάνω από 100 εκατομμύρια ήταν η αρχική κατηγορία και ο Μαραντόνα, κάνει την γραμμή του χαμογελαστός πλέον για τη δικαίωση!

   Ο πρίγκιπας της Ιορδανίας, θα αναλάβει όπως όλα δείχνουν την προεδρία της Fifa και ο Πούτιν, κατηγορεί την cia ότι το έστησε όλο αυτό για να μην πάρει η Ρωσία το Mundial...

  Άσχετα με τα παραπάνω, με παίρνει ένας φίλος μου χθές από την Ομόνοια και μου λέει -Ρε μαλάκα είναι εδώ μπροστά μου ένας ζητιάνος και έχει καρτέλα με paypal και το mail του...wtf? Sureal καταστάσεις, που αποτυπώνουν μία αρμονία παρόντος και μέλλοντος σκέφτηκα... που σαι ακόμα.

Γ.Στρ

πόσο υπομονή ρε ? Άντε και γαμηθείτε....

   Μέρα με τη μέρα τα πράγματα χειροτερεύουν για όλους μας. Όλο και περισσότεροι γνωστοί και φίλοι απολύονται κάποιοι χωρίς αποζημιώσεις, κάποιοι με τις μισές και άλλοι αναγκάζονται να παραιτηθούν...

   Παρά το γεγονός του ότι οι μισθοί έχουν γίνει εξευτελιστικοί η τιμή της βενζίνης παραμένει το ίδιο. Τα προϊόντα στο σούπερ μάρκετ επίσης και τα δε τσιγάρα αυξάνονται και τα ποτά το ίδιο.

   Φίλος ήταν να πιάσει δουλειά σε εστιατόριο που έχει ο κουμπάρος του ξαδέρφου του και η απάντηση που πήρε όταν του ζητήθηκε η χάρη (ναί εκεί φτάσαμε,να χρειάζεσαι βύσμα για να πας λάντζα σε εστιατόριο), ήταν ότι "Έχω 4 πακιστανούς ρε φίλε...τον άλλο μήνα θα το δούμε..."

    Η κυβέρνηση εδώ και 5 μήνες τον παίζει. Έχει εγκατασταθεί μονίμως έξω με διαβουλεύσεις των διαβουλεύσεων και μέσα στην χώρα γίνεται της πουτάνας.Ο λόγος που βγήκε ο Σύριζα ήταν απλός. Το τρίπτυχο αυξήσεις μισθών, όχι σε άλλο μνημόνιο και εργασία για όλους έκανε φτερά. Δεν βλέπω τίποτα από τα τρία μέχρι τώρα. Αν είναι έτσι κατεβαίνω στις επόμενες εκλογές και σας υπόσχομαι λαγούς με πετραχήλια και εγώ. Δε γαμιέται!

  Σε πέντε μήνες το μόνο που έχει γίνει είναι η επαναπρόσληψη των καθαριστριών. Μπράβο! Είμαι καλυμμένος πλήρως. Σε καμιά 5άρα χρόνια να πάμε και το μισθό στα 700 για να μπορώ να παντρευτώ, να κάνω 2 παιδιά και να ξέρω ότι είναι όλα οκ...

Πόση υπομονή ρε πούστη? Ο ένας είναι Ελβετία, ο άλλος Ιρλανδία, ο άλλος Κατάρ... Πείτε μας να φύγουμε όλοι να τελειώνουμε. Καθόμαστε σα μαλάκες και πιστεύουμε ότι κάποιος θα βρεθεί να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι και να τους πει -Φέρτε ρε μουνιά τις πολεμικές αποζημιώσεις και τράβα γαμηθείτε. Που μας κάνατε ένα κράτος πειραματόζωο για την πλάκα σας. Έχετε και τα μούτρα να έρχεστε και για διακοπές. Εμπάργκο σε όποιον έχει Γερμανικό διαβατήριο ρε καργιόλια. Τράβα στη Χαβάη γιατί μόνο εκεί θα βρεις τέτοια θάλασσα ρε γαμημένε! Σε παίρνει Γερμαναρά? Που θές 30 χιλιάρικα για μία βδομάδα τουλάχιστον!

   Άντε γαμηθείτε ρε! μέχρι εδώ!

Γιατί η ζωή....είναι τζόγος!

  Μερικές φορές η ζωή, είναι σαν ένα ζευγάρι ζάρια, που  αν θέλεις να πιστεύεις στον τζόγο,  σου φέρνει τέτοια ζαριά, που βρίσκεσαι να κλαίς αυτά που είχες και αυτά που έχασες και σε κάνει να αναρωτιέσαι...

   Σε αυτή την περίπτωση οι επιλογές σου είναι δύο. Ή το να κάτσεις πάνω στην τσόχα με απλανές βλέμμα και να αναρωτιέσαι τί είχες και τί έχασες, ή να συνεχίσεις. Ο σωστός ο παίκτης θα συνεχίσει. Θα τζογάρει την ζωή του ,είτε αν αυτό σημαίνει, το να πάς σε άλλη χώρα για μία δουλειά, αφήνοντας τα πάντα και τους πάντες πίσω, ή, το να τελειώσεις μία πολυετή σχέση που δεν σε καλύπτει και το κατάλαβες στην ζαριά, ή, το να φύγεις από καταστάσεις και πρόσωπα γενικότερα και να κυνηγήσεις κάτι καλύτερο...

   Θεωρώ τον εαυτό μου τζογαδόρο. Ότι στη ζωή μου είχα καλές και άσχημες ζαριές... Άρα ,

οφείλω στην φήμη μου, να δοκιμάσω μερικές ακόμα... σε ποιούς τομείς?Δεν ξέρω ακόμα... Αυτό που ξέρω είναι, το ότι δεν θα  σταματήσω ποτέ, να θέλω κάτι καλύτερο για εμένα και για αυτούς γύρω μου.

   Σήμερα ήρθε ένα καλό φιλαράκι και πήρε το ps3 που έδινα. 230 ευρώ. Δεν του περισσεύουν όσο και σε κανένα μας... Το έκανε όμως. Ακόμα και όταν του είχα πει όταν αν το έπαιρνε εκείνος θα ήταν 200... Ηell που λένε και οι Σάξονες, πραγματικά παίζει να το πήρε και να το βάλει απλά να κάθεται,μόνο και μόνο επειδή κατάλαβε ότι  είχα ανάγκη τα λεφτά...respect. Δεν έχω να πω κάτι άλλο, παρά του ότι αχάριστος δεν υπήρξα ποτέ και ότι αν τα φέρει η ζωή έτσ, θα το ξεπληρώσω στο 100 πλάσιο...και δεν κάνω πλάκα. Όποιος με ξέρει και στο ελάχιστο ξέρει άν το εννοώ...

   Καλές ζαριές σε όλους μάς...thanks Johnie...!

Γ.Στρ

ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ROAD TRIP ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ...ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ.

  Πριν λίγα χρόνια, ένα "μπούσα" και ένα "μπάντιτ", άνοιγαν στην Εθνική οδό και μετά από λίγη ώρα ήταν στο Λουτράκι, όπου και άραζαν για καφέ και φαγητό σε κάποια από τις ταβερνούλες  που υπάρχουν στην παραλία. Στο δε γυρισμό, η καλοκαιρινή μπόρα έχει μείνει αξέχαστη, καθώς μας ακολουθούσε σε όλη τη διαδρομή και σταμάτησε με το που φτάσαμε στον Πειραιά!

 Πλέον, η υπερμηχανή της suzuki, έχει δώσει τη θέση της σε πολλά παιδικά παιχνίδια και ένα καροτσάκι, καθώς το φιλαράκι μου έχει μία κοράκλα ενάμιση χρονών!

Χθες, πήγα από εκεί να δώ τα παιδιά και η αλήθεια είναι, ότι τους είχα παραμελήσει, αλλά όχι θελημένα. Με όλα όσα συνέβησαν τον τελευταίο καιρό, πραγματικά δεν είχα χρόνο. Τώρα που κάποια πράγματα ηρέμησαν κάπως, χάρηκα που θα προσπαθήσω να βρω χρόνο  να βλέπω αγαπημένα άτομα περισσότερο...

   Όσο μιλούσαμε και όποτε αναφερόμασταν σε μηχανές, έβλεπα σε δύο οθόνες μίας ίντσας, κοινώς στα μάτια του…, αυτό που έβγαινε και στο πρόσωπο του γενικότερα. Μία ρομαντική αναπόληση των τότε στιγμών ,η οποία διαρκούσε λίγα δευτερόλεπτα και ένα πικρό χαμόγελο έκανε την εμφάνιση του στα χείλη. Μετά από λίγο, το βλέμμα του έπεφτε στην μικρή και τότε, το χαμόγελο γινόταν πραγματικό και η ταινία άλλαζε σε κάτι άλλο. Το τί ακριβώς δεν ξέρω και δεν μπορώ να το περιγράψω, αλλά φαντάζομαι ότι όλοι οι γονείς θα τον καταλάβουν.

   Πιο μετά στην διάρκεια της κουβέντας και αυτός και η γυναίκα του, συμφώνησαν με μία φωνή, ότι δεύτερο παιδί αποκλείεται να κάνουν λόγω της οικονομικής κατάστασης! Οι ίδιοι ήταν που είχαν αποκλείσει και την πιθανότητα για το πρώτο παιδί πριν 3 χρόνια. Οπότε φαντάζομαι θα έρθει και το δεύτερο κάποια στιγμή…

  Αυτό που μπορώ να κάνω πάντως από την πλευρά μου, για να τιμήσω το παρελθόν και να το ενώσω με το παρόν, είναι το να πάρω την μηχανή, όποτε έχω την δυνατότητα και να πάω μία βόλτα στο Λουτράκι...

Γ.Στρ

ΚΑΝΕ ΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ...ΜΠΟΡΕΙΣ!

   Να ιδρύσεις μία δικιά σου χώρα. Έτσι για το γαμώτο ρε παιδί μου. Όσο παράνοια και να ακούγεται, βρέθηκε τύπος που το έκανε. Ονομασία αυτής Limberland. Φόροι προαιρετικοί... Δεν κάνω πλάκα. Ιδρύθηκε κράτος μεταξύ Σερβίας και Κροατίας το οποίο έχει σκοπό να γίνει μία νέα Ελβετία βελτιωμένη.

Ιδρυτής της χώρας, ο Τσέχος Βιτ Γέντλιτσκα, ετών 31, ο οποίος και δηλώνει ότι δεν έχει σκοπό να επιβαρύνει καθόλου τους πολίτες ούτε στο ελάχιστο μελλοντικά...

Όλες οι υπηρεσίες θα είναι εθελοντικές και δέχονται και donate για αυτό τους το εγχείρημα.

Ήδη ξεπερνάνε τις 400 χιλιάδες οι αιτήσεις (εδώ έχουν δηλώσει 200 χιλιάδες να πάνε στον Άρη και να πεθάνουν εκεί αυτό θα μας έκανε εντύπωση?) και έχουν ως σκοπό, να φτιάξουν ένα κράτος, το οποίο θα είναι τίμιο πάνω από όλα, έχοντας και ως μότο το, "ζήσε και άσε να ζήσουν"...

   Το όλο θέμα μου θυμίζει κάτι από, trainspotting σε συνδυασμό με κουρδιστό πορτοκάλι... Γενικά πρέζα ρε παιδί μου, χάπια και πολύ αλκοόλ μαζί. Σε μία οικονομική κατάρρευση του καπιταλισμού παγκοσμίως, εμφανίζεται τύπος, ο οποίος ιδρύει ουτοπία στην μέση του πουθενά? wtf?

   Ο αντίστοιχος Έλληνας ομόλογος του, αν έκανε ένα κρατίδιο, που θα ήταν μεταξύ Χίου και Κρήτης πχ, θα το ονόμαζε Μίζα. Στην ιστορική αυτή στιγμή, θα ήταν παρόντες όλοι οι διαπλεκόμενοι, με τον Τσοχατζόπουλο να κόβει την κορδέλα των εγκαινίων. Κατόπιν θα υπέγραφαν στο καπάκι 30 μνημόνια, ώστε να είναι χρεωμένοι οι μελλοντικοί πολίτες μέχρι το 2041 και τον πρώτο μήνα λειτουργίας θα κοπάναγαν 90 % ΦΠΑ, υποχρεωτική τριετή θητεία για όλους τους πολίτες στην λεγεώνα των ξένων, ενώ το κράτος θα εισέπραττε τους μισθούς τους γιατί έτσι πρέπει! Χρηματοδοτήσεις θα δινόντουσαν μόνο στον πρωθυπουργό, ο οποίος θα ήταν υποχρεωτικό να είχε ίδιο επώνυμο για τα επόμενα 200 χρόνια και σε περίπτωση χρεωκοπίας μελλοντικά, δεν θα κόβανε μισθούς και συντάξεις. Απλά θα τους καταργούσαν και οι πολίτες θα έπρεπε να πληρώσουν όλο το ποσό αλλιώς θα υπήρχαν ομαδικές εκτελέσεις!(γατάκια τρόικα και ΔΝΤ).

Άν πιάσει το πείραμα, βλέπω όλες τις χώρες να χωρίζονται σε κρατίδια και να γυρνάμε 3 χιλιάδες χρόνια πίσω...χειρότερα αποκλείεται να είμαστε πάντως ε?

Γ.Στρ

Legalise!

  Δεν πάει πολύς  καιρός, που είχα πολύωρη συζήτηση με ένα φίλο, περί αποποινικοποίησης των ναρκωτικών στην Ελλάδα… Ο συγκεκριμένος, έχει πάει και Ολλανδία και μου είχε περιγράψει την όλη εμπειρία του coffee shop.

Πάνω στη συζήτηση,  που ξεκίνησε στο χαβαλέ, φαντάστηκα την εμπειρία, του να είσαι π.χ στην Σίφνο και στα 5 μέτρα να έχεις την θάλασσα, lounge μουσικούλα και να έρχεται ο σερβιτόρος και να σε ρωτάει, τι θα πάρετε και να του λες, 2 καλαματιανά και ένα αγωγιάτικο τσιγάρο!

  Δεν ήμουν ποτέ κάτι παραπάνω από περιστασιακός  χρήστης και αυτό πριν πολλά χρόνια όντας κατά κανόνα ξυδάκιας και Fan του Αμερικάνικου γνωστού bourbon…

   Πάνω στη συζήτηση λοιπόν, έβαλα κάτω το πιθανό κέρδος που θα μπορούσε να έχει το κράτος από ένα πιθανό legalization. Πάνω από 2 δις ευρώ το χρόνο, καθώς θα υπήρχε έντονος τουρισμός και τον χειμώνα αλλά και το καλοκαίρι και θα ήμασταν overbooked παντού!. Όχι μόνο Μύκονο και Σαντορίνη αλλά παντού. Εδώ πάνε στην Ολλανδία όλο το χρόνο, η οποία και κατά γενική ομολογία, όσων την έχουν επισκεφτεί είναι τρισάθλια. Φαντάσου τι θα γινόταν εδώ…

   Δύο θέματα προέκυψαν. Το πρώτο ήταν η εναντίωση της Εκκλησίας και των ηλικιωμένων στο θέμα και το δεύτερο, αν τα γνωστά λαμόγια επιχειρηματίες, θα προσπαθούσαν να χωθούν, για να ελέγχουν παραγωγές κτλ. Το πρώτο φαντάζομαι ότι λύνεται, με την αύξηση των συντάξεων από τα 500 ευρώ στα 1000, καθώς το κράτος θα είχε την δυνατότητα να το κάνει... Όσο για το δεύτερο, τις άδειες των καταστημάτων, θα τις έπαιρναν οικογενειάρχες και μακροχρόνια άνεργοι με σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Οι θέσεις εργασίας θα ήταν άπειρες, καθώς αν σκεφτούμε ότι μιλάμε για αύξηση τουρισμού της τάξεως του 5000% σε ετήσια βάση σε όλη τη χώρα και λογικά δεν θα υπήρχε πλέον ανεργία!

   Στις 9/5, έγινε η πρώτη γιορτή Κάνναβης, η οποία υποστηριζόταν από την νεολαία του Σύριζα και τον τομέα δικαιωμάτων Σύριζα. Παλαιότερα, ο Γ. Παπανδρέου είχε κάνει μία απόπειρα να φέρει το θέμα στην βουλή αλλά είχε αποτύχει. Η δικαιολογία τότε των συναδέλφων του ήταν ,ότι δεν θα κάνουμε τα παιδιά μας φυτά... Δηλαδή μία χώρα που παράγει όπλα κάνει δολοφόνους,  μία που παράγει σοκολάτες κάνει διαβητικούς και μία που κάνει πατάτες κάνει μόνο αγρότες? Το αν θα επιλέξει το παιδί σου να κάνει μπάφο είναι προσωπικό του θέμα και θέμα δικής σου διαπαιδαγώγησης. Όταν το παίρνεις στα 13 και το πάς στο μπουρδέλο να γίνει άντρας, είσαι σωστός γονέας, αλλά το τσιγάρο σε πείραξε ε? Γίγαντα!

   Η αποποινικοποίηση, εκτός του ότι χτυπάει το οργανωμένο έγκλημα, στεγνά και ανελέητα, εκτός,  του ότι θα φέρει χιλιάδες θέσεις εργασίας και τρελά έσοδα, δείχνει ότι η Ελλάδα κάνει επιτέλους βήματα μπροστά. Τα ήθη και τα έθιμα δεν κινδυνεύουν πιστεύω. Τουλάχιστον αυτά που έχουν σημασία για τον Ελληναρά, όπως το να σφάζει 400 αρνιά το Πάσχα για 10 άτομα, ή το να το παίζει ηθικοπλάστης...  Στην τελική, αν σου αρέσει εσένα να δουλεύεις 12 ώρες την ημέρα για 400 ευρώ και να λες και ευχαριστώ πρόβλημα σου. Εγώ θα ήθελα να πάω σερβιτόρος σε ένα coffee shop στην Χίο και να βγάζω 2 χιλιάρικα. Γιατί θα μπορούσε το αφεντικό να μου τα δίνει!

   Λογικά, όπως και πολλά άλλα πράγματα, έτσι και αυτό, θα παγώσει για άγνωστους λόγους…  Προφανώς, το να υπάρχει μία υποδουλωμένη Ελλάδα και χρεωμένη, με το κεφάλι κάτω, ευχαριστεί πολύ κόσμο...

Γ.Στρ

ANI BORISOVA...

  Τελικά, η ανθρώπινη κτηνωδία, δεν έχει όρια όπως φαίνεται... Το 4χρονο κοριτσάκι τεμαχίστηκε από τον πατέρα του, όπως όλα δείχνουν και πλέον, δεν είναι σε αυτή την σάπια κοινωνία μας...

Η μάνα, πρωταγωνιστεί σε βίντεο με μπάφους, καμαρωτή, λες και κρατάει σωλήνες εργαστηρίου, με τη θεραπεία του καρκίνου και ο πατέρας, ποζάρει σε φωτογραφίες μπροστά σε ότι bmw βρίσκει... Δεν θα σταθώ, στην καταγωγή των γονέων και το ότι είναι αλλοδαποί, γιατί έχω γνωρίσει τέτοια τσόλια και τέτοιους μαλακοπίτουρες Έλληνες, ουκ ολίγους.

   Αυτή η ριμάδα η αδικία, των ανθρώπων που πραγματικά θέλουν ένα παιδί και δεν τους κάθεται, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρούνται χρόνια ολόκληρα, με θεραπείες, εξωσωματικές ή και υιοθεσίες για ένα παιδί, ενώ άλλοι δεν το θέλουν καν και το κρατάνε με το ζόρι, για άγνωστο λόγο δεν την κατάλαβα ποτέ...

   Σε τέτοιες στιγμές ,όπως με την δολοφονία της μικρής, πραγματικά εύχομαι να υπάρχει θεός... Με την δική του υπέρ λογική, να μπορεί να κρίνει τέτοιες πράξεις γιατί εγώ σηκώνω τα χέρια ψηλά. Δεν πιστεύω ότι μπορεί ούτε ψυχίατρος, ούτε ανώτατος δικαστής, να κατανοήσουν, το τι σκατά περνάει μέσα από αυτούς τους ανθρώπους. Η έννοια ψυχή προφανώς και δεν υφίσταται μέσα τους. Έχω αποθέσει μεγαλύτερης αξίας περιττώματα στην τουαλέτα...

  Φταίει το κράτος? η πρόνοια? ποιος? Που να ξέρει ο οποιοσδήποτε, ότι αυτός ο τσόγλανος θα αντιδρούσε έτσι μέσα στην μαστούρα του για το παιδί του? Η θανατική ποινή είναι λίγη για κάτι τόσο απεχθές, αλλά και πάλι πιστεύω, ότι μέσα στην φυλακή,  θα βρει την δικαιοσύνη... Οι περισσότεροι που βρίσκονται εκεί μέσα ,έχουν οικογένειες και αναγκάστηκαν για διάφορους λόγους να γίνουν εγκληματίες και αρκετές φορές για να παρέχουν μία καλύτερη ζωή στα παιδιά τους...

Μακάρι να μην ξαναγίνει κάτι τέτοιο, γιατί το ποτήρι έχει ξεχειλίσει προ πολλού, λόγω όλων των θεμάτων ,που μας απασχολούν τόσο καιρό και κανείς δεν ξέρει τι μέλει γενέσθαι...

Γ.Στρ

42 και ΦΙΕΣΤΑ!

   Πριν μήνες, είχα γράψει για τον Ολυμπιακό και την απομάκρυνση Μίτσελ, ότι ο απολογισμός, θα γίνει όταν έρθει η ώρα. Ήρθε λοιπόν. Η ομάδα απέδειξε, ότι έχει τη στόφα του πρωταθλητή και ανατρέποντας, την τότε κακή αγωνιστική και βαθμολογική πορεία, κατάφερε να πάρει το πρωτάθλημα ,(17ο σε 19 χρόνια) και λογικά, όπως όλα δείχνουν, πάει και για το double σε λίγες μέρες, στο παιχνίδι του τελικού κυπέλου με την Ξάνθη στις 17 του μήνα...

 Παρόλα αυτά, έμεινα να κοιτάω την φιέστα με ανάμικτα συναισθήματα. Από τη μία ο Περέιρα, ο οποίος ήταν σαν κομπάρσος, σε μία ταινία που θα έπρεπε να είναι από τους πρωταγωνιστές και από την άλλη, παίκτες όπως ο Ντουρμάζ, ο Ντοσεβί και κάποιοι άλλοι που πραγματικά κατά την προσωπική μου γνώμη δεν άξιζε καν να βρίσκονται εκείνη την στιγμή εκεί και γενικότερα όλη τη σαιζόν.

   Ένας Μαρινάκης, που σήκωσε την κούπα και δεν έδειξε καν να θέλει να την μοιραστεί με τον Μανιάτη την ώρα που ακουγόταν το we are the champions... Κακά τα ψέματα. Ο Μαρινάκης το σήκωσε, με τις κινήσεις του, οι οποίες μπορεί να ήταν κατακριτέες από ένα μεγάλο κομμάτι της κερκίδας, αλλά αυτός, σαν επιχειρηματίας και προφανώς όντας μεγαλύτερος γνώστης των ¨μανατζερίστικων" κινήσεων, έκανε κίνηση ματ εκεί που δεν το περίμενε κανείς.

   Πολλοί λένε, ότι έχει κάνει τον Ολυμπιακό "μαγαζί" και απλά βγάζει φράγκα με το να πουλάει παίκτες και να γεμίσει τις τσέπες του... Όντως αλλά και αυτό δεν είναι το θέμα? Μία ποδοσφαιρική ομάδα να παράγει και ένα Α κέρδος? Αν ήταν να είναι μόνιμη χασούρα γιατί να ασχοληθεί κάποιος?

   Οι εποχές άλλαξαν... Αυτό που λέμε παίζει για την φανέλα κάποιος, σπανίζει. Πέρα από τον Φουστέρ, (ο οποίος άγνωστο αν θα παραμείνει), τον Τσόρι(ο οποίος ανάθεμα και αν φαίνεται στο γήπεδο ότι είναι πάνω από 22 χρονών) και τον Ρομπέρτο, όλοι οι άλλοι είναι μεροκαματιάρηδες που απλά πάνε στην δουλειά τους και πέφτει το μηνιάτικο...

   Όπως και να έχει, μπράβο στην ομάδα και στον κόσμο, για μία μεγάλη ανατροπή και την κατάκτηση του 42ου! Μακάρι του χρόνου, να δούμε καλύτερο θέαμα και περισσότερη ουσία σε παιχνίδια που έχουν πραγματικά σημασία (champions league)!

Γ.Στρ

Τελικά...υπάρχει Ελπίδα!!!

   

   Χθες το βράδυ, μετά από αρκετό καιρό, έβαλα να δώ Λαζόπουλο. Όχι ότι δεν έβλεπα έτσι και αλλιώς, αλλά είχα την διάθεση, να δώ και κάτι σατυρικό. Δυστυχώς, το μεγαλύτερο ποσοστό από τα βίντεο του, τα είχα δει ήδη, στην αρβύλα και τον Θέμο, αν και τα σχόλια του Λάκη, ήταν ως συνήθως καυστικά και εύστοχα...

  Αυτό που μου έκανε εντύπωση, ήταν ότι είχε καλεσμένη την Ζοζεφίν Βίτ. Η κοπέλα αυτή, είναι εκείνη, που είχε ανέβει στο γραφείο, που θα έδινε συνέντευξη τύπου ο Ντράγκι, φωνάζοντας του, "Τέρμα στην δικτατορία της Ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας"…

Ένα 21χρονο κορίτσι, που μου θύμισε ότι υπάρχει γαμημένη ελπίδα ακόμα, για όλους μας. Μία Γερμανίδα, που με την κίνηση της, κατάφερε να τρομάξει, έναν από τους ισχυρότερους ανθρώπους στον κόσμο, για λίγα δευτερόλεπτα και να του υπενθυμίσει, έστω και για αυτό το ελάχιστο χρονικό διάστημα, ότι είναι ένα κινούμενο μελλοντικό λίπασμα και τίποτα περισσότερο... Η Βίτ, είναι ένας άνθρωπος, με αληθινό χαμόγελο, που με τις πράξεις του, υπερασπίζεται την Ελλάδα και την κάθε Ελλάδα και όταν μίλησε για την Δημοκρατία, φωτιζόταν το πρόσωπο της...

    Στα 21 μου και εγώ ήμουν πυροβολημένος, αλλά άντε να πήγαινα για κάνα μπάντζι τζάμπινγκ κάνα ράφτινγκ κάνα paintball...τέτοια πράγματα. Δεν θα πήγαινα στο Χίλτον, στην συνέντευξη τύπου πχ του Αμερικανού προέδρου, να πηδήξω πάνω στο γραφείο φωνάζοντας, "φονιάδες των λαών Αμερικάνοι"΄ή κάτι παρόμοιο...Η μαγκιά και η τρέλα μου ήταν καθαρά προσωποκεντρική και εγωιστική. Αν συλλαμβανόμουν, θα ταν στο γήπεδο όταν έκαναν ντου τα ματ και έδεναν ότι υπήρχε μπροστά τους, ή επειδή μόνιμα δεν είχα ταυτότητα μαζί μου οπότε η εξακρίβωση είχε γίνει θέμα ρουτίνας...

    Με τί λογική, μία κοπέλα σε μία ηλικία, που οι περισσότερες, το μόνο που τις νοιάζει είναι, το τί βάψιμο θα κάνουν και ποιάς ο γκόμενος έχει πιο ωραίο αμάξι ή μηχανή, ρισκάρει ακόμα και την ίδια της τη ζωή, (καθώς άνετα, από αντανακλαστικά και μόνο, κάποιος θα μπορούσε να την είχε καθαρίσει, καθώς σε τέτοια σκηνικά αντιδράνε αυτόματα βάση εκπαίδευσης), μόνο και μόνο, για να δείξει σε όλους μας, ότι είμαστε θύματα τραπεζών και ανώτερων συμφερόντων και ότι, μας έχουν βάλει ένα μαχαίρι στο λαιμό, ενώ στην ουσία, θα έπρεπε να το βάλουμε εμείς στον δικό τους με τα μέτρα που έχουν επιβάλει...

   Τελικά υπάρχει ελπίδα.... Αν ένας ξυπνήσει, τότε θα ξυπνήσει και ο διπλανός του και σταδιακά, θα γίνει αυτό που πρέπει. Ήδη, το ότι έχουμε Σύριζα, σημαίνει ότι κάτι έγινε και δεν είμαστε flatlined στο καρδιογράφημα... Αλλά αυτό είναι η αρχή. Όλα θα γίνουν. Απλά με υπομονή και σταθερά βήματα. Με θυσίες και με αυταπάρνηση. Δεν έχουμε άλλη επιλογή. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να παρακαλάμε αυτούς που μας φτάσανε εδώ για ελεημοσύνες. "Τέρμα στην δικτατορία της Ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας"!

Ο ΜΗΝΑΣ ΤΗΣ ΜΑΡΜΟΤΑΣ...

  Είναι κάποιες μέρες που είναι δύσκολες... Συνήθως λέμε για τις Δευτέρες, επειδή πάς για δουλειά μετά από 2 μέρες χαλάρωσης άν και προσωπικά, είμαι απο αυτούς που λένε για τίς  Παρασκευές, καθώς έχεις την κούραση όλης της εβδομάδας και ανυπομονείς να έρθει το ρημαδο Σ/Κ...Αυτός ο κωλομήνας, ήταν μία μέρα της Μαρμότας, που είχε κολλήσει σε μία Παρασκευή. Από την έξαρση της άνοιας του πατέρα μου, μέχρι την εισαγωγή του στην κλινική μετά από 20 μέρες, με άπειρο τρέξιμο και αϋπνίες προσθέτοντας και το κερασάκι στην τούρτα, που ήταν λόγω της κόπωσης στον εαυτό μου, ένα τριήμερο με 40 ακατέβατο πυρετό, που αντιμετωπίστηκε με ισχυρή αντιβίωση και αντιπυρετικά...

Το συναίσθημα, του να ξυπνάς μετά από 7 ώρες ύπνου, χωρίς ζαλάδες,ρίγη,αυτιά να σφυρίζουν και τα κόκαλα σου να πονάνε σε άσχετα σημεία, σαν να σου καρφώνουν μαχαίρια, δεν περιγράφεται…

   Μέσα σε όλα τα αρνητικά, λένε ότι υπάρχει πάντα το καλό, που εξισορροπεί τα πάντα. Είχα επικοινωνία με ένα φίλο, και παλιό μου υπεύθυνο, για δουλειά… Δεν είναι από τους ανθρώπους που υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια και μετά σε συνδέουν με Κάιρο... Αν σου πει ότι μπορεί να γίνει κάτι τότε όντως μπορεί. Αν όχι σου το αποκλείει εξαρχής... Μακάρι να κάτσει γιατί πλέον τα πράγματα έχουν δυσκολέψει πάρα πολύ.

Όλοι έχουμε κάνει λάθη στην ζωή μας, αλλά είναι σημαντικό στην ώρα που θα κριθούμε να μην γίνει με βάση κάποια άσχημη στιγμή μας, αλλά από την γενική μας εικόνα και παρουσία. Είτε αυτό είναι σε επαγγελματικό επίπεδο, είτε σε φιλικό, είτε σε οποιοδήποτε άλλο…  Όσες φορές προσωπικά, έχω δώσει δευτέρες ευκαιρίες σε ανθρώπους, με έβγαλαν ασπροπρόσωπο και με το παραπάνω. Ο έλληνας έχει αυτό το ρημαδο φιλότιμο, το οποίο ίσως και να είναι, αυτό που τον κάνει να υπερβαίνει όλους τους άλλους... Δυστυχώς κάποιες φορές για να του βγει χρειάζεται να φτάσει στον πάτο του βαρελιού...

   Μακάρι ο Μάιος να μπει με λουλούδια και αισιοδοξία για όλους μας. Ξέρω ότι όλοι μας τραβάμε ζόρια. Άλλοι περισσότερα άλλοι λιγότερα. Αρκεί να θυμόμαστε δύο πράγματα. Πρώτον, ότι άνθρωποι για να μας βοηθήσουν σε ώρα ανάγκης υπάρχουν, αρκεί να τους το ζητήσουμε, γιατί δεν είναι jedi να διαβάζουν το μυαλό και δεύτερον, ότι μερικές φορές για να χτίσεις κάτι καινούργιο, πρέπει να γκρεμίσεις εξ ολοκλήρου το παλιό, γιατί αν τα θεμέλια είναι σάπια, τότε θα πέφτει διαρκώς...

                                                                                                                             Γ.ΣΤΡ

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ...

Η ζωή είναι ένα περίεργο πράγμα σαν έννοια. Όταν είσαι 10 χρονών, όλος σου ο κόσμος εμπεριέχεται στην πληρότητα μίας μέρας... Έννοιες όπως, άγχος, πίεση, υποχρεώσεις δεν υφίστανται και τόσο και αυτό έχει ως αποτέλεσμα ,το  να είσαι ευτυχισμένος με το παραμικρό. Ένα παγωτό χωνάκι, είναι ικανό να σε κάνει να χαμογελάς και να νοιώθεις αυτό το γαργάλημα στην ψυχή βαθιά. Το χαμόγελο είναι κανονικό και σου βγαίνει αυθόρμητα, (εκτός και αν σε λένε Μητσοτάκη-Παπανδρέου-Καραμανλή, το οποίο και είναι βέβαιο ότι έχει χειραγωγηθεί και από μικρή ηλικία λόγω μελλοντικής καφροποίησης…).

Στα 20 σε κάνει ευτυχισμένο η ωραία γκόμενα και ένας φραπές με τους κολλητούς, ή το ότι βρήκατε τραπέζι στον Ρέμο και δεν είναι δίπλα στις τουαλέτες του μαγαζιού... Το να δουλεύεις part time, για να μπορέσεις να βάλεις μία acrapa εξάτμιση στη μηχανή, ή ζάντες στο αυτοκίνητο.(εκτός και αν σε λένε πάλι Μητσοτάκη-Παπανδρέου-Καραμανλή γιατί εκεί θα έχεις να ασχοληθείς μόνο με το Γιελ,Χαρβαρντ και το μεταπτυχιακό γιατί σε πιέζει ο χρόνος…).

Στα 30, το παιδί σου και η βόλτα με την γυναίκα, ή μία αύξηση στην δουλειά, η, μία αγορά ενός ακινήτου και οι καλοκαιρινές διακοπές.(εκτός αν σε λένε Μητσοτάκη-Παπανδρέου-Καραμανλή γιατί τότε αρχίζεις να τελειώνεις σπουδές και προετοιμάζεσαι για τις μεθεπόμενες εκλογές…).

Στα 40 αν και απέχω λίγο ακόμα από αυτό το νούμερο, ένα Σ/Κ όπου να ναι, με πολύ καλούς φίλους, ή με την γυναίκα σου, ένα καλό φαγητό και μία καλή δουλειά... Πλέον η ευτυχία είναι μία έννοια όχι εμπειρική και τόσο, αλλά νοσταλγική περισσότερο.(εκτός αν σε λένε Μητσοτάκη-Παπανδρέου-Καραμανλή, γιατί τότε η μίζα του πρώτου υπουργείου που θα αναλάβεις = αξία ανεκτίμητη…).

Ο απολογισμός μέχρι τώρα λέει, ότι θα ήταν ωραίο να σου δίνει την ίδια ευχαρίστηση το παγωτό χωνάκι και στα 40, όσο forest Gump και να ακούγεται αυτό… Η επανάληψη μίας εμπειρίας που σε έκανε ευτυχισμένο στα 10, θα έπρεπε να συνεχιζόταν, γιατί οι υπόλοιπες από τα 20 και μετά, είναι βασισμένες κατά 80% σε υλικά αγαθά, παρά στην στιγμή.( εκτός αν σε λένε Μητσοτάκη-Παπανδρέου-Καραμανλή γιατί τότε είχες fucked up παιδική ηλικία και μέχρι τα 1000 σου θα είναι το ίδιο…).

Πάω να πάρω ένα χωνάκι και να αράξω στο μπαλκόνι…

Γ.ΣΤρ

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΦΤΑΙΕΙ!

Αυτή η γνωστή καραμέλα, έχει βγει από τα χείλη όλων μας, κατά περιόδους. Μία ζωή απο όσο θυμάμαι, οι ΝΔμοκράτες το λέγανε για τους Πασοκτζήδες και το ανάποδο...

Στο βωμό ενός διορισμού στο δημόσιο και με μοναδικό γνώμονα, την πάρτι του, ο Ελληνικός λαός, ταυτίστηκε με πρόσωπα και ξέχασε, το τι σημαίνει η ψήφος. Ξέχασε, το ότι ο εκάστοτε πρωθυπουργός, είναι υπάλληλος... Είναι αυτός, τον οποίο διορίζουν οι υπόλοιποι, για να εκφράζει και να εκπροσωπεί τους ιδίους σε καθημερινά θέματα.

Αυτή την στιγμή, έχουμε ένα διαλυμένο σύστημα υγείας. Μία παιδεία η οποία αλλάζει ανά τετραετία, με βάση τα καπρίτσια του κάθε υπουργού. Μία οικονομία, που ο Ελληνικός λαός χρωστάει τόσα χρήματα που είναι αδιανόητο να το συλλάβει ο κοινός νους και τα οποία, τα χρωστάνε οι τράπεζες, γιατί ουδέποτε έφτασαν αυτά τα λεφτά στους πολίτες. Δεν ξέρω αν τα είδατε εσείς, γιατί εγώ ποτέ δεν τα πήρα… Αναφέρονται πολλοί στο ότι, η τωρινή κυβέρνηση δεν έκανε το ένα ή το άλλο. Όταν παίρνεις ένα διαλυμένο αυθαίρετο, το οποίο είναι στημένο πάνω σε Γή, που ακόμα την χρωστάς στο βουνό, και κάποιοι στο παρουσίαζαν, σαν παραθαλάσσια βίλα, προφανώς και θές άπειρη δουλειά, για να το συμμαζέψεις... Όταν βλέπεις πραγματικά το πρόβλημα στα μάτια και σταματήσεις να κοροϊδεύεις τον εαυτό σου, τότε έχεις κάνει το πρώτο βήμα βελτίωσης.

Ακούω τον Καραγκούνη, όποτε εμφανίζεται και ρίχνει τα πυρά του και βλέπω την λεζάντα από κάτω ,"εκπρόσωπος ΝΔ" και αναρωτιέμαι, κατά πρώτον γιατί υπάρχει ακόμα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, και κατά δεύτερον, το πόσο νομίζει ότι θα τον ακούσει, έστω και ένας σε αυτά που λέει...

Ένα από τα δύο κόμματα που έφεραν την χώρα στο μεταίχμιο της απόλυτης καταστροφής, έχει τα μούτρα να ρίχνει ακόμα ευθύνες, σε κάποιον ο οποίος πάει να μαζέψει τα ασυμμάζευτα? Αν έβγαινε κάθε μέρα και έλεγε -Ναι ήμασταν καραγκιόζηδες και τα κάναμε σκατά και το ξέρουμε,, αλλά κάθε μέρα, τότε ίσως και να τον άκουγα, σε κάτι που θα είχε να προτείνει...

Το κάλιο αργά παρά ποτέ, είναι Ελληνική έκφραση λαϊκής σοφίας και δυστυχώς, σαν κράτος το τηρήσαμε όσο δεν πήγαινε. Στο τέλος, βάλαμε μυαλό και απομακρύναμε όσους μας έφαγαν τα πάντα.

Πλέον και η εκκλησία ανέφερε ότι θα βοηθήσει για το χρέος. Η ειρωνεία είναι, ότι από τις θεοσεβούμενες κυβερνήσεις δεν είδαμε προκοπή... Μία "άθεη" όμως, κατάφερε να κάνει το αδιανόητο. Να έρθει σε άμεσο διάλογο με την πλουσιότερη και ισχυρότερη δύναμη στην χώρα και να τους κάνει να θέλουν να βοηθήσουν. Οι άλλοι, το μόνο που ήξεραν ήταν να πηγαίνουν να ανάβουν ένα κερί και να δανείζονται από τοκογλύφους αντί να ζητήσουν ταπεινά βοήθεια...

Παιδί δεν έχω ακόμα, αλλά εύχομαι να τα φέρει ο θεός και να αποκτήσω. Μία μέρα, μετά από 20-30 χρόνια, θέλω να τα διαβάζει όλα αυτά στην ιστορία στο σχολείο του και να μου λέει , - Πατέρα αλήθεια ήσασταν έτσι? και να του απαντάω, ότι δεν χρειάζεται να τον απασχολεί, γιατί η γενιά του πατέρα του, κατάφερε με θυσίες, να τα επαναφέρει όλα όπως θα έπρεπε να είναι...

Γ.Στρ

Δύσκολη νύχτα και πάλι...

Μέσα στις τελευταίες 6 μέρες, έχω κοιμηθεί συνολικά 10-12 ώρες και αυτές σπαστά και εγώ και η Σοφία... οι αναγκαστικές επισκέψεις σε νοσοκομεία και το άγχος-νεύρα, μαζί με την κούραση, είναι θανατερός συνδυασμός... Συνήθως, όταν έχεις ένα δικό σου άνθρωπο, που καταρρέει η υγεία του, όλοι εξαφανίζονται από γύρω σου... Οι μέχρι τότε ,συγγενείς, και "κολλητοί" του φίλοι ,κάνουν φτερά και όλα αποδείχτηκαν οτι το τότε, ήταν μία καλοστημένη φάρσα εις βάρος του τώρα ασθενούς...

Αυτό είναι που ίσως θα σκέφτεται και ο ίδιος και αντιδράει σαν μικρό παιδί. Ώρες ώρες επιθετικά και άλλες κλαίγοντας σαν 5χρονο παιδί. Είναι τόσο μα τόσο δύσκολο, το να μείνεις και εσύ που τον βοηθάς συγκεντρωμένος, που κάποιες φορές ξεχνάς, το πώς μπορεί να νοιώθει εκείνος... Το εκφυλισμένο του σταδιακά μυαλό, όταν έχει τις αναλαμπές, που ώρες ώρες τις έχει, και κατανοεί το που βρίσκεται και πώς κατάντησε, είναι ότι χειρότερο.

Φυσικά δεν το παρατάς και συνεχίζεις. Από κάποιο περίεργο τρόπο τραβάς δύναμη και εκεί που λες δεν παίζει άλλο, συνεχίζεις.

Πήρα δύναμη από φίλους που έχω να δώ πάνω από δέκα χρόνια, μόνο και μόνο από μία κουβέντα τους στο fb, ενώ άλλοι που μέχρι πέρσι, ήμασταν κώλος και βρακί που λένε, δεν έχουν δώσει κανένα σημείο ζωής με το που έμαθαν ότι ή κατάσταση του χειροτέρεψε... ή δεν έμαθαν καν, γιατί δεν σηκώνουν το τηλέφωνο όταν χτυπάει, ή δεν απαντάνε σε μηνύματα-email...

Ένας από αυτούς(που οι κουβέντες τους μετράνε και βοηθάνε), μου είπε ότι στα δύσκολα γινόμαστε πιο δυνατοί. Έτσι είναι καπετάνιε... Αν και όπως πάνε τα πράγματα, σε λίγο με βλέπω να παίζω το Χουλκ στην επόμενη ταινία της Μάρβελ...

Στο ενδιάμεσο, παλεύω να δώσω και ένα οικόπεδο σε εξευτελιστική τιμή για τα έξοδα που έρχονται, ή να βρω κάποια ισορροπία με κάποια προσωρινή δουλειά... όλα βρίσκουν τοίχο. Μάλλον η κούραση. Τώρα πήρε τα φάρμακα και θα κοιμηθεί για 4-5 ώρες... πάω και εγώ να κάνω μία απόπειρα να πέσω για ύπνο...και βλέπουμε. Αύριο ίσως να ναι καλύτερα. Ίσως και όχι... who knows?..

Γ.Στρ

Χριστός Ανέστη...

   Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους. Το Πάσχα πέρασε και περάσαμε όλη την κατανυxτική διαδικασία. Σταύρωση, αποκαθήλωση και ανάσταση...   Ομολογουμένως, μία εμπειρία που ακόμα και για αυτούς που δεν πιστεύουν ιδιαίτερα εντυπωσιακή, αν μη τι άλλο, από πνευματικής πλευράς. Και εγώ σαν Χριστιανός, σέβομαι και θαυμάζω, όταν βλέπω κάποιον να προσεύχεται στο Ραμαζάνι, η κάποιον στο Βούδα...

  Η ανάσταση του θεανθρώπου, δυστυχώς δεν συμβαδίζει και με αυτή του ανθρώπου. Εμείς επιστρέψαμε στα καθημερινά μας προβλήματα, όποια και αν είναι αυτά και μετά την ψευδαίσθηση, από τα παιδάκια και τις μπριζόλες, πρέπει για άλλη μια φορά να δούμε το τι μέλει γενέσθαι.

  Ο Τσίπρας και η κυβέρνηση, αγωνίζονται να βγει η χώρα από τη λούμπα. Η αντιπολίτευση να τους κρατάει πίσω. Ο εργαζόμενος αγωνίζεται να κρατήσει την δουλειά του. Ο εργοδότης απολύει αδιακρίτως... και ου το καθεξής.

  Δεν γίνεται να μην φτιάξουν τα πράγματα.. Αρνούμαι να δεχτώ, ότι αυτή θα είναι η ζωή μας από εδώ και πέρα. ¨Η όπως λένε και πολλοί, ότι θα χειροτερέψει και άλλο... Απλά πρέπει να σταματήσουμε όλοι να είμαστε παρτάκιες και να βοηθήσει ο ένας τον άλλο. Σε όποιο τομέα και να είναι αυτό. Οικονομικά, επαγγελματικά, ή έστω, να πάς για ένα καφέ για μία ώρα να ακούσεις τον άλλο, να σου λέει τα προβλήματα του. Πολλές φορές αυτό είναι ότι καλύτερο θα μπορούσες να κάνεις για κάποιον... Κάνε το.

Γ.Στρ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΕΧΑΓΙΑΣ... ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ.

 

 Σήμερα, έχω την χαρά, να πάρω συνέντευξη, από ένα παλιό και πάρα πολύ καλό φίλο, ο οποίος και είναι, σαφέστατα και  ένας, από τους καλύτερους μουσικοτραγουδιστές,  που υπάρχουν στην χώρα μας...  Πέρασαν 20 χρόνια από τότε που με έμαθε κιθάρα, αλλά η διαφορά μας είναι, ότι εκείνος το είχε και το έχει πολύ! Εγώ από την άλλη πλευρά, αποφάσισα να τραγουδάω και να παίζω κιθάρα, μετά από πολύ, μα πάρα πολύ jack... και σε πολύ κοντινά άτομα...ο Μιχάλης Κεχαγιάς  μιλάει στο ΜHΔΕΝ ΜE ΧΙΛΙΑ…

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΓΣ : Μιχάλη, θυμάμαι οι μουσικές σου επιρροές από μικρός να είναι fucked up! Τι εννοώ με αυτό..., από beatles, μέχρι ρεμπέτικα, hard rock, oasis και elvis...πραγματικός αχταρμάς…. Πώς και έτσι? συνήθως κάποιος πχ ακούει μέταλ άρα ασχολείται με μέταλ αν γίνει μουσικός.. εσύ άκουγες τα πάντα και τώρα παίζεις...(πως θα χαρακτήριζες την μορφή της μουσικής σου)?Ροκ?έντεχνη?μίξη?

MK : Hard Rock ποτέ… ήμουν ήρεμο παιδί! Κιθαριστική, πόπ μουσική, με την έννοια της ποπ κουλτούρας, αλλά όχι ιδιαίτερα της Ελληνικής. Γιατί στην Ελλάδα, έχουμε την τάση, να θεωρούμε την ελαφρα μουσική σαν πόπ, που δεν είναι έτσι… Πόπ, βγαίνει από την λέξη ποπολάρος, μου μετά έγινε popular….οπότε στο κεφάλι μου, αυτό θεωρώ ότι παίζω.

ΓΣ : Έχω μία εικόνα από τα παλιά….Στα 18 μας είχαμε ένα συγκρότημα .... Είχαμε πάει θυμάμαι, σε ένα φεστιβάλ της ΚΝΕ στην Πειραϊκή, στο γήπεδο του Πορφύρα και είχαν έρθει τότε πάνω από 500 άτομα… Είχε γεμίσει όλο το γήπεδο μπάσκετ, και όλος ο δρόμος πάνω και κάτω για τετράγωνα ολόκληρα...τότε τραγούδαγα εγώ, και εσύ έπαιζες κιθάρα...θυμάμαι που μου χες πει –« Εντάξει μωρέ τι 500 τι 5», και είχαμε πλακώσει κάτι μπύρες, μονορούφι στο βανάκι που είχαμε φέρει τα όργανα και είχαμε κάνει ένα γαμάτο live! Θα το φανταζόσουν, ότι χρόνια μετά, θα είχες τέτοια απήχηση και τόσο κόσμο, να σε ακολουθεί ευλαβικά και φανατικά? Το όνειρο έγινε τελικά πραγματικότητα, έτσι δεν είναι?

ΜΚ : Αν μπορείς να παίξεις σε πέντε άτομα μπορείς και σε πεντακόσια…το ανάποδο είναι δύσκολο . Καλό είναι, να κυνηγάς τα όνειρα σου, αλλά η ζωή τα φέρνει έτσι μερικές φορές που η φαντασία, είναι πολύ καλύτερη από την πραγματικότητα …. γενικά. Δεν ξέρω, αν κατάφερα όλα τα πράγματα  γιατί μάλλον… στο κεφάλι μου, ήταν πολλά περισσότερα. Άρα, δεν μπορείς όμως να λες ότι δεν είσαι ευχαριστημένος… Είναι αχαριστία.Τουλάχιστον, κάνω αυτό που αγαπάω. Δεν θεωρώ ότι έχω απωθημένα με κάτι.

ΓΣ: Έχεις συνεργαστεί με τον Λάκη με τα ψηλά ρεβέρ, με τον Στάθη τον Δρογόση, τον Βασίλη τον Παπακωνσταντίνου, και σε φεστιβάλ με τον Πάυλο Παυλίδη και τον Σωκράτη τον Μάλαμα ... Πρόσφατα με την Ευρυδίκη μετά από μία σειρά πολύ επιτυχημένων πρόσφατων εμφανίσεων στην αρχιτεκτονική...Μεγάλα ονόματα και σαφέστατα ποιοτικά.. Αργά και σταθερά βήματα έτσι?

ΜΚ: Μόνο αργά και σταθερά βήματα… θεωρώ, ότι, ότι έχει άνοδο, έχει και κάθοδο και άμα δεν πατάς, το κάθε βήμα που κάνεις, δεν μπορείς να κάνεις το επόμενο... Είναι κάτι που πρέπει να στοχεύεις. Mικρά μικρά βήματα παρά ένα μεγάλο…

ΓΣ: Θεωρείς ότι έχουμε γεμίσει στην Ελλάδα, από «φωτοβολίδες» στον καλλιτεχνικό και μουσικό χώρο? Που σκάνε από reality show? χωρίς να κατονομάσω κάποιο συγκεκριμένο….

ΜΚ: Μα είμαστε η χώρα της φωτοβολίδας…, δεν είμαστε? Τα reality τα θεωρώ άσχημα,  γιατί γίνονται για τους κριτές και όχι για τους διαγωνιζόμενους…

ΓΣ: Δεν θα πήγαινες ποτέ δηλαδή?

ΜΚ Γιατί να πάω? Θα έβαζα μία ωραιότατη ημερομηνία λήξης στο κούτελο… Ούτως η άλλως όλοι έχουμε μία, αλλά αν γινόμουν  γνωστός σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, δεν θα ήξερα τι μου συνέβαινε, θα έπρεπε να παρατήσω οποιαδήποτε δουλειά έκανα για δύο μήνες  και μετά θα με έπιανε κατάθλιψη, γιατί θα έπρεπε να επιστρέψω σε αυτήν (γέλια).

ΓΣ:  Μια και ανέφερα τον Δρογόση πιο πριν ο οποίος είναι και δημοτικός σύμβουλος πλέον … Θεωρείς, ότι θα σε έλκυε μελλοντικά η ιδέα, να ασχοληθείς με την πολιτική, ή είναι κάτι το οποίο δεν σε ιντριγκάρει, τουλάχιστον προς το παρόν?Αν ναι ποιο υπουργείο?

ΜΚ: Κοίτα… Δεν νομίζω ότι όλοι είναι για όλα. Επειδή είσαι μουσικός δεν πάει να πει ότι δεν έχεις πολιτικές απόψεις, σαφώς και έχω…. Γιατί να αναλάβω υπουργείο?Δέν θέλω… Εδώ καλά καλά παλεύω να φτιάξω τον εαυτό μου, να αναλάβω και τόσο κόσμο?

ΓΣ: Γιατί θεωρείς ότι αυτοί που είναι αυτή τη στιγμή υπεύθυνοι μπορούνε?(γέλια)

ΜΚ: Ναι, καλώς είναι υπεύθυνοι και πρέπει να το σεβαστούμε, γιατί ο κόσμος τους ψήφισε... Πρέπει να τους δώσουμε χρόνο, γιατί είναι νέα κυβέρνηση. Υποσχέθηκαν πολλά πράγματα. Δεν ξέρω κατά πόσον θα τα κάνουν όλα, αλλά, το γεγονός,  ότι δεν έχουν παρελθόν, δηλαδή δεν έχουν φάει λεφτά, οι συγκεκριμένοι… τουλάχιστον, τους δίνεις το benefit of a doubt,  που εντάξει εν μερει, ξεφεύγεις από την οικογενειακή δημοκρατία που έχει η Ελλάδα (γέλια). Δηλαδή, αυτό που παραμένει το ίδιο επίθετο και αλλάζει η φάτσα μόνο…

ΓΣ :Παραλίγο επαγγελματίας αθλητής έτσι? Ξέρω ότι λόγω τραυματισμού σου παλαιότερα, δεν προχώρησες όσο θα έπρεπε στο μπάσκετ, ενώ αρκετές ομάδες σε παρακολουθούσαν τότε...άτυχη στιγμή και είναι από αυτές, που δυστυχώς κόβουν καριέρες.. .Ευτυχώς για εμάς η μουσική έγινε μονόδρομος στην μετέπειτα καριέρα σου όμως! Τον αθλητισμό στην χώρα πώς τον βλέπεις? εννοώ με τα επεισόδια, το γεγονός ότι τα γήπεδα είναι άδεια τις περισσότερες αγωνιστικές, πέρα από τα ντέρμπι, θεωρείς θα μπορούσε να γίνει κάτι

περισσότερο, από την πολιτεία η από τα σωματεία? Σε ρωτάω, γιατί ξέρω ότι παρακολουθείς πολύ και μπάσκετ και ποδόσφαιρο...

ΜΚ:  Κοίτα να δείς…, θεωρώ, ότι η μουσική και ο αθλητισμός, είναι τα μόνα πράγματα που έχουν απήχηση στον κόσμο, διότι τα θεωρούν αξιοκρατικά…. παρόλο που δεν είναι. Το θέμα είναι, ότι κρίση δεν είναι για ένα κομμάτι μόνο της κοινωνίας,  αλλά γιά ολόκληρη. Όταν πχ, βασικά πράγματα, από ένα τραπέζι μιας οικογένειας απουσιάζουν, γιατί να ασχοληθεί κάποιος, με το αν παίζει η Γ εθνική, 4 το απόγευμα την Τετάρτη σε κάποιο γήπεδο… Θεωρώ, ότι πάντα ήταν το οπιο του λαού …γενικότερα το άρτος και θέαμα… αλλά δυστυχώς είναι προέκταση της κοινωνίας. Όσο η κοινωνία και η καθημερινότητα θα είναι άσχημη, θα είναι και ο αθλητισμός ... και η μουσική και ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα... Αυτό που βρίσκω ασχημότερο είναι η μιζέρια στα πρόσωπα των ανθρώπων… και είναι  η τεράστια διαφορά της εμπειρίας μου στο εξωτερικό. Σε οργανωμένες κοινωνίες δεν ακούς μονίμως για τα λεφτά, για το τι έγινε ή τι δεν έγινε..

ΓΣ: Η δουλειά,  δουλειά, το σπίτι, σπίτι, η διασκέδαση, διασκέδαση, δηλαδη….. διαχωρισμός, εδώ δεν υπάρχει?

ΜΚ: Η διαφορά είναι, ότι δεν έχουμε καταλάβει, ότι δουλεύουμε για να ζούμε και δεν ζούμε για να δουλεύουμε… η ζωή είναι μικρή και περνάει γρήγορα για να κάθεσαι και να ασχολείσαι,  για 10 δραχμές παραπάνω ή όχι…

ΓΣ: Όντως για 10-15 ευρώ, λέμε πώωω μου κάνανε περικοπές 15 ευρώ…. δηλαδή άμα σου κάνανε αύξηση τι θα έκανες, παρτι? Δεν θα σωθώ με 10-15 και 20 ευρώ… μιλάμε ότι ο κόσμος χαλιέται και υπερβολικά για τέτοια ποσά…

ΜΚ : Το πρόβλημα είναι, ότι χτυπάει μόνο μία συγκεκριμένη τάξη… δηλαδή τους χαμηλόμισθους, τους συνταξιούχους… και όχι τους έχοντες.

ΓΣ: Η ιδέα της οικογένειας πώς σου φαίνεται?Γάμος, δυο  παιδιά ένα σκύλο κτλ...το παραδοσιακό που λέμε..., θα το επιχειρούσες, ή θεωρείς, ότι είναι δύσκολο, να συνδυάσεις  μουσική καριέρα, με ισορροπημένη οικογενειακή ζωή?

ΜΚ:  Eχω την τύχη, να προέρχομαι από μία πολύ δεμένη οικογένεια, οπότε και ο ρόλος της και η κατάσταση, ποτέ δεν με φόβιζε… Δηλαδή, το θεωρώ απόλυτα ισορροπημένο, όταν υπάρχει ένας καλλιτεχνικός χώρος, που τον θεωρώ παράνοια από μόνο του, δεν μπορείς να ζεις δύο παράνοιες. Πρέπει να πατάς κάπου σταθερά, για να μπορείς να κάνεις τα αλλά πράγματα. θέλω κάπου να γυρίζω αν αυτό ρωτάς …δεν με φοβίζουν τα παιδιά. Ο σκύλος μόνο λίγο…(γέλια)

ΓΣ: Αν το παιδί σου, μετά από χρόνια σου έλεγε, -Πατέρα θα γίνω μουσικός τι θα σκεφτόσουν? τί θα του έλεγες?

ΜΚ: … Γερό στομάχι να χεις και η παναγιά μαζί σου…(γέλια)

ΓΣ: Επαναλαμβάνεται η μουσικη? γενικότερα?

ΜΚ: Κοίτα…, σίγουρα δεν ξανά ανακαλύπτεις τον τροχό… για να επιβιώσεις στον χώρο, πρέπει πρώτον να ακούς πολύ μουσική… να είσαι ακροατής πάνω από όλα..Δεύτερον, ευρηματικός στο κάθε  πάζλ που θα κάνεις και τυχερός. Δηλαδή να ευνοηθείς από τις συγκυρίες. … Για  παράδειγμα η τελευταία τομή που έγινε  στην μουσική,  ήταν η ηλεκτρονική, είχαμε γίνει τόσο … industrial σαν πλανήτης,  που ακουγόταν ως αυτονόητο.

ΓΣ: Είσαι άτομο των social media και της τεχνολογίας. Aσχολείσαι με facebook και με twitter. θεωρείς ότι η τεχνολογία μας έχει κάνει σκλάβους της? Είμαστε με ένα κινητό όλη την ώρα πχ,  και βλέπουμε ένα γαμάτο ηλιοβασίλεμα σε μία φωτό αγνοώντας το real thing , που συμβαίνει μπροστά μας στον ορίζοντα?

ΜΚ: Πόσο καιρό έχεις να πας σε συναυλία?  Παρατήρησες στην πρώτη σειρά που είναι όλοι με τα κινητά τους? Αν κάποιος πάει σε συναυλία για να τραβήξει βίντεο δεν θα ήταν καλύτερα στον καναπέ με 2 ποτάκια, με παντόφλες και το youtube..? (γέλια).

ΓΣ: Αν δεν έμενες στην Ελλάδα διάλεξε μία χώρα που θα ήθελες να μένεις και γιατί?

ΜΚ: Δεν είμαι αντικειμενικός… Έχω βαθιές καταθλιπτικές ρίζες στην Αγγλία(λόγο καιρού και γιατί έχω ζήσει 8 χρόνια) Ιδανικά, θα ήθελα να ζω κάπου, που να μην χρειάζεται να αναλύω τα πάντα, να μην προβληματίζομαι … και να μην είμαι τόσο αυστηρός με τον εαυτό μου.

ΓΣ: Αν μπορούσες να αλλάξεις ένα πράγμα μόνο, στην μέχρι τώρα ζωή σου, ότι και να ήταν αυτό, ποιό θα ήταν?

ΜΚ: Να χα γεννηθεί το 2000(γέλια)… Με τρομάζει ο χρόνος. Δεν τον αγαπώ γενικά…. Πάντα με κυνηγούσε, αλλά τώρα αρχίζω και συμβιβάζομαι. Τώρα αρχίζει και με κυνηγάει αυτός ..είναι περίεργη φάση …δεν τον γούσταρα ποτέ… Νομίζω ότι θα έκανα πράγματα διαφορετικά,  δεν ξέρω αν θα ήταν αλλιώς αλλά διαφορετικά…

ΓΣ: Πρόσφατα, κυκλοφόρησε το "Ο Αέρας μας φυσάει τα μαλλιά" από την polymusic. Τι έχεις προγραμματίσει από δώ και πέρα?

ΜΚ: Παίζω στο θέατρο Ακαδημίας Πλάτωνος στις 16, παρουσιάζοντας την δισκοθήκη μου… Όπως είπες από Βαμβακάρη μέχρι.. Κραουνάκη. Μετά θα μπω στο στούντιο για ηχογράφηση και συζητάω για κάποια συνεργασία.

ΓΣ: Κάτι τελευταίο…

ΜΚ: Tελειώσαμε κιόλας?

ΓΣ: Ήδη είμαστε στις πέντε σελίδες (γέλια)…Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου, σε 20 χρόνια? να δούμε αν είμαστε καλά τότε και θα έχεις πέσει μέσα!

ΜΚ: Θα ήθελα να είμαι πατέρας! Έχοντας μια υγιή, οικογένεια και να μπορώ να βρίσκομαι στην μουσική, με μια πιο πολύπλευρη ιδιότητα…

ΓΣ: Σαν παραγωγός ας πούμε?

ΜΚ: Ναι. Γιατί δεν σκέφτομαι τον εαυτό μου στην θέση των rolling stones… θεωρώ, ότι η μουσική που κάνω εγώ συγκεκριμένα, αναφέρεται σε νέους ανθρώπους… και πρέπει κάποια στιγμή να φύγεις για να έρθουν άλλοι να παίξουν..δεν είμαι τόσο εγωιστής.

ΓΣ: Μιχάλη, θέλω να σε ευχαριστήσω πολύ για την συνέντευξη και πάνω από όλα για την φιλία σου, που μετράει 20 χρόνια ήδη… Εύχομαι να περάσουν πολλά ακόμα με κάθε επιτυχία και ότι επιθυμείς γιατί πραγματικά το αξίζεις.

ΜΚ: Γιάννη σε ευχαριστώ για την πολυετή στήριξη όταν πονάγανε τα χέρια στο μπαρέ και κάναμε όνειρα. Να είσαι πάντα καλά...