Χθες το βράδυ, μετά από αρκετό καιρό, έβαλα να δώ Λαζόπουλο.
Όχι ότι δεν έβλεπα έτσι και αλλιώς, αλλά είχα την διάθεση, να δώ και κάτι
σατυρικό. Δυστυχώς, το μεγαλύτερο ποσοστό από τα βίντεο του, τα είχα δει ήδη,
στην αρβύλα και τον Θέμο, αν και τα σχόλια του Λάκη, ήταν ως συνήθως καυστικά
και εύστοχα...
Αυτό που μου έκανε εντύπωση, ήταν ότι είχε καλεσμένη την
Ζοζεφίν Βίτ. Η κοπέλα αυτή, είναι εκείνη, που είχε ανέβει στο γραφείο, που θα
έδινε συνέντευξη τύπου ο Ντράγκι, φωνάζοντας του, "Τέρμα στην δικτατορία
της Ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας"…
Ένα 21χρονο κορίτσι, που μου θύμισε ότι υπάρχει γαμημένη
ελπίδα ακόμα, για όλους μας. Μία Γερμανίδα, που με την κίνηση της, κατάφερε να
τρομάξει, έναν από τους ισχυρότερους ανθρώπους στον κόσμο, για λίγα
δευτερόλεπτα και να του υπενθυμίσει, έστω και για αυτό το ελάχιστο χρονικό διάστημα,
ότι είναι ένα κινούμενο μελλοντικό λίπασμα και τίποτα περισσότερο... Η Βίτ, είναι ένας άνθρωπος, με
αληθινό χαμόγελο, που με τις πράξεις του, υπερασπίζεται την Ελλάδα και την κάθε
Ελλάδα και όταν μίλησε για την Δημοκρατία, φωτιζόταν το πρόσωπο της...
Στα 21 μου και εγώ ήμουν πυροβολημένος, αλλά άντε να πήγαινα
για κάνα μπάντζι τζάμπινγκ κάνα ράφτινγκ κάνα paintball...τέτοια πράγματα. Δεν
θα πήγαινα στο Χίλτον, στην συνέντευξη τύπου πχ του Αμερικανού προέδρου, να
πηδήξω πάνω στο γραφείο φωνάζοντας, "φονιάδες των λαών Αμερικάνοι"΄ή κάτι
παρόμοιο...Η μαγκιά και η τρέλα μου ήταν καθαρά προσωποκεντρική και
εγωιστική. Αν συλλαμβανόμουν, θα ταν στο γήπεδο όταν έκαναν ντου τα ματ και έδεναν ότι υπήρχε μπροστά τους, ή επειδή μόνιμα δεν είχα ταυτότητα μαζί μου οπότε η
εξακρίβωση είχε γίνει θέμα ρουτίνας...
Με τί λογική, μία κοπέλα σε μία ηλικία, που οι περισσότερες, το μόνο που τις νοιάζει είναι, το τί βάψιμο θα κάνουν και
ποιάς ο γκόμενος έχει πιο ωραίο αμάξι ή μηχανή, ρισκάρει ακόμα και την ίδια της
τη ζωή, (καθώς άνετα, από αντανακλαστικά και μόνο, κάποιος θα μπορούσε να την
είχε καθαρίσει, καθώς σε τέτοια σκηνικά αντιδράνε αυτόματα βάση εκπαίδευσης), μόνο
και μόνο, για να δείξει σε όλους μας, ότι είμαστε θύματα τραπεζών και ανώτερων
συμφερόντων και ότι, μας έχουν βάλει ένα μαχαίρι στο λαιμό, ενώ στην ουσία, θα έπρεπε
να το βάλουμε εμείς στον δικό τους με τα μέτρα που έχουν επιβάλει...
Τελικά υπάρχει ελπίδα.... Αν ένας ξυπνήσει, τότε θα ξυπνήσει
και ο διπλανός του και σταδιακά, θα γίνει αυτό που πρέπει. Ήδη, το ότι έχουμε
Σύριζα, σημαίνει ότι κάτι έγινε και δεν είμαστε flatlined στο καρδιογράφημα... Αλλά
αυτό είναι η αρχή. Όλα θα γίνουν. Απλά με υπομονή και σταθερά βήματα. Με θυσίες
και με αυταπάρνηση. Δεν έχουμε άλλη επιλογή. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να
παρακαλάμε αυτούς που μας φτάσανε εδώ για ελεημοσύνες. "Τέρμα στην
δικτατορία της Ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας"!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου