Έφυγε το ρημάδι
16 και ήρθε το πολυπόθητο 17 λοιπόν… Μια χρονιά, με περισσότερα μνημόνια, με περισσότερους
φόρους, με περισσότερη ανασφάλεια και άγχος. … Ξεκινήσαμε με τον καφέ, τα
τσιγάρα και τα καύσιμα…
Ώρες ώρες, προσπαθώ να καταλάβω, τι περνά από το μυαλό,
τόσο των πολιτικών, όσο και των μεγάλων στελεχών στις επιχειρήσεις.. Πως
φτάνουν σε κάποιες αποφάσεις. Το σκέφτηκα. Το ξανασκέφτηκα και κατέληξα μετά από
αρκετή ανάλυση στο παρακάτω.
Είναι ένα conference room που λέτε και μαζεύονται, ο πρόεδρος της εταιρίας
και 4-5 γενικοί δντες..αντίστοιχα, ένας πρωθυπουργός με τους 3-4 κυριότερους
του υπουργούς. Στο background,
υπάρχει ένα ηλεκτρονικό ρολόι, που έχει, ως προκαθορισμένο χρόνο τα 15 λεπτά!
Τα στελέχη σηκώνονται από τις καρέκλες τους… Κοιτάζονται στα μάτια με ψαρωτικό
βλέμμα, βγάζουν τα σακάκια των 2 χιλιάδων
ευρώ, χαλαρώνουν της γραβάτες, ανοίγουν τα φερμουάρ και ο χρόνος ξεκινάει! Σε 15
λεπτά όποιος προλάβει να τραβήξει τις περισσότερες μαλακίες είναι φαβορί! Πόσες
τράβηξε ο δντης του Μάρκετινγκ? 4! Με θολό βλέμμα και ουδεμία καθαρότητα, σε
σκέψη και ισορροπία, θα ψελλίσει κάτι του στυλ – Να βγάλουμε φυσικό χυμό, με ανανά-γύρο
χοιρινό και φακές.. – Μπράβο θα του πει ο πρόεδρος ο οποίος και από την κόκα που
έχει πάρει, κάνει το Vinyl
να φαίνεται σειρά στο nickelodeon και όχι την hard core επικότητα για σειρά, fuck yeah του Σκορτσέζε!
Αντίστοιχα, είναι
o Τσίπρας στο γραφείο..παρόμοια
διαδικασία… το γνωστό ρολόι στον τοίχο και κάποιο τζιμάνι του, υπουργάρα, που
μόλις έχει τραβήξει καμία 10ρια! Και του λέει, - Τι σκέφτεσαι καμάρι μου? –Εεε….μμμμ…τσιγάρο.(να
χα ένα τώρα), βενζινη (έβαλα σήμερα?),…ουφ…ένα καφε (τα χω φτυσει, δεν εχω πιει
ακόμα).…με τα φλόκια να κρέμονται από το ταβάνι… -Ωραία! Να αυξήσουμε στο θεό τσιγάρα-καφέ
και βενζίνες! Του απαντάει με στόμφο ο
πρωθυπουργός μας!
Υπομονή σε όλους μας, μέχρι
την επόμενη συνάντηση των μεγάλων “κεφαλιων”…εξ ου και η επιχειρηματική αναφορά
προφανώς κατά καιρούς…