Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

CARPE DIEM...


 
  Η ζωή τελικά, είναι πολύ μυστήριο πράγμα. Πέρα από το θεολογικό και το επιστημονικό της κομμάτι, δεν παύει να είναι fucked up από βιωματικής πλευράς... Όταν γεννιέσαι, είσαι κάτι μεταξύ φυτού και κάτι αγνώστου προέλευσης. Αν είσαι δε από τα μωρά που τα πετάνε οι γονείς, τότε χαρακτηρίζεσαι και ως ufo άνετα...

 Κοιτάζοντας πίσω, ο καθένας στη ζωή του, μπορεί να θυμηθεί καλές και κακές στιγμές. Αυτό που υποστήριζα πάντα είναι, το ότι αν καταφέρεις να είσαι στο 50-50 είσαι οκ. Μισές καλές, μισές κακές. Το όλο θέμα είναι καθαρά υποκειμενικό. Εξαρτάται από τα στάνταρ του καθενός το τί θα είναι αυτό… Κάτι που για κάποιον είναι θησαυρός για τον άλλο είναι σκουπίδι και το αντίθετο.

 Χωρίς υπερβολή δεν ξέρω κανέναν που να είναι ευτυχισμένος. Κάποιοι το παίζουν, και τους βλέπεις και λες "αυτά είναι, έχει λεφτά, γκόμενα, σπίτι δεν του λείπει τίποτα", μέχρι να μιλήσεις μαζί τους και να σου πουν, ότι είναι ερωτευμένοι με άλλη γκόμενα, ότι το σπίτι είναι μέσα στα μερεμέτια και κάτι χαλάει κάθε εβδομάδα και ότι τα λεφτά τους στην ουσία είναι ρευστοποίηση περιουσίας και πολλά δάνεια τα οποία τους έχουν πνίξει...

 Έχουμε φτάσει σε τέτοια επίπεδα μηδενισμού της ανθρώπινης υπόστασης, που πλέον είναι φανερό ότι τα υλικά αγαθά, μας έχουν κάνει κινούμενα ζόμπι. Όταν βλέπεις κάποιον που παίρνει 600 ευρώ μισθό να αγοράζει 800 ευρώ κινητό επειδή είναι i-phone και έχει οθόνη Retina HD, με σχέση αντίθεσης 1400:1, με ips full sRGB standard και dual domain pixels αναρωτιέσαι το εξής… Πόσο μαλάκας είσαι, που αγοράζεις κάτι το οποίο δεν θα σου χρησιμεύσει περισσότερο, από το να χέζεις και να παίζεις ταυτόχρονα candy crush στο facebook και να βγάλεις αιμορροΐδες...? Αν πάρεις αναλογικά το τι χρειάζεσαι για να περάσεις το μήνα σου και  θεωρείς ότι με το να μπεις μέσα ενάμιση μισθό σε κάνει να νοιώθεις Ωνάσης έχεις θέμα…

 Μεγάλε το τί κάνω με τα λεφτά μου είναι δικό μου θέμα θα σκεφτείς. Έτσι την βρίσκω εγώ και αν γουστάρεις...
Α) Δεν γουστάρω ξεκούρδιστε μπαγλαμά και για αυτό σε κράζω και Β) Όπως εσύ αγοράζεις κινητό για να υπερκαλύψεις τη μηδαμινότητα του είναι σου, έτσι και εγώ γράφω… Το ποιός είναι τί και αν και πού, θα το δούμε σε 50 χρόνια που θα έχουμε δίπλα αγορασμένα οικόπεδα τρία επί τρία, με θέα τα πεύκα...

  Γυρνώντας στο θέμα της ευτυχίας και στο κατά πόσο είναι ο καθένας ευτυχισμένος , είχα δει ένα βίντεο στο youtube. Είναι δύο πιτσιρίκια γύρω στα 10 και κάθονται σε ένα παγκάκι. Το ένα είναι βρώμικο με σκισμένα παπούτσια και το άλλο δίπλα του με ρούχα που έχουν μεγάλη αξία και πανάκριβα παπούτσια στην πένα... Το ένα κοιτάει το άλλο. Το φτωχό εύχεται να μπορούσε να γίνει το πλούσιο με όλη του την καρδιά και γίνεται. Ξαφνικά το πλούσιο που έχει περάσει στο σώμα του φτωχού αρχίζει να σηκώνεται και να τρέχει γύρω γύρω, με ένα χαμόγελο στα χείλη ασταμάτητα...το πλούσιο τότε συνειδητοποιεί, ότι είναι ανάπηρο από τη μέση και κάτω και δεν μπορεί να κουνήσει τα πόδια του...Έρχονται και το παίρνουν με αναπηρικό καροτσάκι και το δείχνει η κάμερα να δακρύζει...

  Ένα γαμάτο βίντεο, που δείχνει ότι αν ζηλεύεις κάτι, δεν ξέρεις ποτέ τι κρύβεται από πίσω. Δυστυχώς υπάρχει μία ισορροπία σε όλα, που εκεί που νομίζεις ότι κάτι είναι τέλειο δεν είναι, και το αντίθετο. Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός όπως λέει και η παροιμία.

 Οι άνθρωποι χρειάζονται άλλους ανθρώπους για να είναι ευτυχισμένοι και να περνάνε καλά. Το πιο ωραίο ηλιοβασίλεμα του κόσμου αν το δεις, δεν έχει καμία αξία αν δεν έχεις κάποιον να μοιραστείς την στιγμή...Αυτό να θυμάστε στην καθημερινότητα όλοι. Κλείστε το γαμοκινητό και ανάψτε ένα τσιγάρο πιάνοντας μία κουβέντα με τον δίπλα σας. Δεν είναι ωραίο να είσαι σε ένα σπίτι και να μιλάς από το skype ή το viber σε κάποιον στην Γουαδελούπη όταν έχετε ανθρώπους γύρω σας. Δεν είναι φίλος κάποιος που γνώρισες από παιχνίδι στο facebook, ούτε σας έχει ερωτευτεί ο τύπος από το Wow που μένει στο Abu Dhabi. Τα 2 τελευταία αφοράνε γυναίκες και ξέρουν αυτές ποιές εννοώ.

 Carpe diem. Αν δεν ξέρετε τι είναι googlare τε το. Βάλτε και το κινητό των 800 ευρώ σε χρήση...Δείτε και το dead poet society...έπος.
Καλημέρα σε όλους και όλες...


                                                                            Γ.Στρ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου