Εδώ και πάρα
πολύ καιρό με απασχολούσε κάτι και ήρθε η ώρα να το αναφέρω…
Αθήνα
8/6/2012. Σε μία αίθουσα του κολεγίου Αθηνών, στο μάθημα της βιολογίας, μία
καθηγήτρια παρατηρεί τους μαθητές της κατά την διάρκεια διαγωνίσματος... Η κυρία
Ευφροσύνη Μπουλούτα, η οποία και δίδασκε στο εν λόγω εκπαιδευτικό ίδρυμα από το
1991.
Οι δεκαπεντάχρονοι μαθητές της σχολής σκυμμένοι
πάνω από τα γραπτά τους, προσπαθούν, όπως και κάναμε όλοι μας, να βγάλουν άκρη με
την κόλλα, για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Ένας μαθητής, κατά τα λεγόμενα της καθηγήτριας με την πολυετή πείρα, προσπαθεί να συνεννοηθεί με ένα συμμαθητή του, καθώς και
προφανώς δεν είχε προετοιμαστεί για το εν λόγω διαγώνισμα...
Η κυρία
Μπουλούτα του κάνει παρατήρηση ως και όφειλε, αντί να του πάρει την κόλλα και να του
χώσει μια μπάτσα και να τον αποβάλει για μία ημέρα,(στο 14ο δημόσιο Γυμνάσιο-Λύκειο
Κουκακίου που είχα τη χαρά να φοιτήσω γινόταν
αυτό πάντως).
Ο μαθητής
αγνοεί επιδεικτικά την καθηγήτρια και γυρνάει πίσω σε άλλον συμμαθητή του
φωνάζοντας, –«Ρε μαλάκα αυτή δεν ήταν η σωστή απάντηση»? Η καθηγήτρια παίρνει
την κόλλα, την μονογράφει και κάπου εδώ τελειώνει το άρθρο… Δυστυχώς όχι. Το
όνομα του μαθητή που προκλητικά αγνοούσε την εκπαιδευτικό ήταν Κωνσταντίνος
Σαμαράς. Γιόκας του Αντώνη Σαμαρά….
Λίγο καιρό μετά
η κυρία Μπουλούτα απολύθηκε... Ακολούθησε δικαστήριο στο οποίο η άτυχη γυναίκα
προσπάθησε μέσω αγωγής να καταγγείλει την άδικη απόλυση της. Το κολέγιο Αθηνών εκπροσωπήθηκε από τον
πρόεδρο του, Αλέξανδρο Σαμαρά... Τον αδερφό του τότε πρωθυπουργού….(cant
get more fucked up than this right?..u wish…)
Long
story short που λένε και στο χωριό μου και για να
μην σας κουράζω άλλο με τη δικογραφία, η οποία υπάρχει στην εφημερίδα το «χωνί»
για όποιον θέλει να τη διαβάσει, η γυναίκα απολύθηκε και η απάντηση του
δικηγόρου του Κολλεγίου κύριου Θεόδωρου Χοϊδά ήταν η εξής.
«Τον Οκτώβριο του 2012 πρώην εκπαιδευτικός
του Κολλεγίου Αθηνών κατέθεσε αγωγή κατά του Ελληνοαµερικανικού Εκπαιδευτικού
Ιδρύµατος µε τη διαδικασία εργατικών διαφορών, διεκδικώντας να κηρυχθεί άκυρη η
λύση της εργασιακής της σχέσης. Η υπόθεση εκδικάστηκε στο Πρωτοδικείο Αθηνών
στις 22.4.2013 και αναµένεται η έκδοση απόφασης επ” αυτής.»Στην αγωγή της η εν
λόγω εκπαιδευτικός εµφάνισε ψευδώς ως δήθεν αιτία της απόλυσής της από το
σχολείο την παρατήρηση που έγινε σε µαθητή µας, που κατά τους ισχυρισµούς της
επιχειρούσε να αντιγράψει από συµµαθητή του. Οπως εκθέσαµε ενώπιον του
δικαστηρίου ο οψιγενής ισχυρισµός αυτός της ενάγουσας είναι ψευδής, δεδοµένου
ότι:(Α) Η εν λόγω πρώην εκπαιδευτικός µας ουδέποτε ενηµέρωσε την συνεπόπτρια
συνάδελφό της και τη διεύθυνση του σχολείου για ένα τέτοιας σοβαρότητας συµβάν,
ενώ ταυτόχρονα επέτρεψε στον µαθητή να ολοκληρώσει κανονικά την εξέτασή του.(Β)
Η εν λόγω πρώην εκπαιδευτικός µας, όπως εξέθεσαν ενόρκως συνάδελφοί της
παρουσίαζε απόδοση κατώτερη της αναµενοµένης, για την οποία της είχαν γίνει σε
χρόνο κατά πολύ πρότερο του καταγγελλοµένου συµβάντος επανειληµµένες
παρατηρήσεις.(Γ) Η εν λόγω πρώην εκπαιδευτικός µας είχε επανειληµµένως
επιδείξει συµπεριφορά αποκλίνουσα της αναµενόµενης για εκπαιδευτικό προκαλώντας
προστριβές και κλίµα καχυποψίας και µεµψιµοιρίας στις σχέσεις µε τους
συναδέλφους της. Μάλιστα ήδη από τον Φεβρουάριο του 2012 ο διευθυντής του
Γυµνασίου είχε γραπτώς απευθυνθεί στην ενάγουσα εφιστώντας την προσοχή της για
τα προβλήµατα που είχαν δηµιουργηθεί»
Η
δικαιοσύνη συμβολίζεται με μία ζυγαριά που είναι τυφλή και στο ένα χέρι κρατάει
ένα ζυγό και στο άλλο το σπαθί… Ζυγίζοντας όλη την παραπάνω ιστορία και σαν
εκπαιδευτικός και σαν μαθητής που υπήρξα και εγώ κάποτε, μπορώ να πω ότι είναι
απόλυτα σωστή ως απεικόνιση. Είναι και τυφλή και το σπαθί της παίρνει κεφάλια
όπου να ναι... Πόσες περιπτώσεις αθώων ανθρώπων που πέρασαν χρόνια στη φυλακή. Από
τα μεγαλύτερα παραδείγματα ο Νέλσον Μαντέλα.
Αυτό
που με φοβίζει είναι ότι επειδή σε αυτή τη χώρα μέχρι ώς τώρα τουλάχιστον, τα
επώνυμα των πολιτικών κυβερνούσαν για 30+ χρόνια, μην δούμε στο μέλλον έναν
Κώστα Σαμαρά, ο οποίος θα έχει αποφοιτήσει από το Χάρβαρντ ή το Γέιλ, να
κατεβαίνει υποψήφιος πρωθυπουργός… Δυστυχώς σαν λαός έχουμε μνήμη χρυσόψαρου και
αυτό είναι ακόμα πιο ανησυχητικό.
Πριν
λίγες μέρες ο κύριος Σαμαράς διατυμπάνισε ότι πάμε στα βράχια. Έχω να του πω
δύο πράγματα μιας και του αρέσουν οι ναυτικές αναφορές. Πρώτον ότι ο καπετάνιος
εγκαταλείπει τελευταίος το καράβι και δεύτερον, ότι, οι αρετές χάνονται μέσα στο
συμφέρον όπως οι ποταμοί στη θάλασσα ,όπως είχε πει ο Φρανσουά ντε λα Ροσφουκώ…
Γ.Στρ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου