Ο φετινός χειμώνας ήταν λίγο αποθέωση όσο να ναι...Πετρέλαιο
δεν μπήκε στην πολυκατοικία, γιατί το τζόκερ δεν έκατσε σε κανένα και το
aircondition ανάβει με ευλάβεια συγκεκριμένες ώρες και μέρες...Το αποτέλεσμα
τόσο σε εμένα, όσο και σε πολλούς από όσους ξέρω, είναι οι στενές επαφές τρίτου
τύπου με ιώσεις.
Από τις απλές τις 24 ώρες μέχρι κάτι άλλες γαμάτες εβδομαδιαίες.
Τώρα που γράφω αυτά μάλλον είμαι στην δεύτερη κατηγορία γιατί έχω βαρέσει ένα
ωραίο 38.5 από ότι έδειξε το θερμόμετρο και τα μάτια και η μύτη στάζουν non
stop... Μετά οι κλασικοί πονοκέφαλοι ζαλάδες και κάνας εμετός να περνάει η ώρα.
Σαν παιδί θυμάμαι να αρρωσταίνω μία φορά τα 10 χρόνια πάνω
κάτω. Σκυλί.
Πλέον παπάρια... Δέν έχει να κάνει όπως υποστηρίζει ένας φίλος
παθολόγος τόσο με τη σωματική κόπωση αλλά είναι και ψυχοσωματικό και για αυτό
τόσος κόσμος είναι χάλια...λεφτά μηδέν = φιλασθένεια. Έχει μία λογική όσο να
ναι.
Σας αφήνω και πάω να βάλω vix και να κουμπώσω κάτι καραμέλες
για το λαιμό και σιρόπια. Κατάντια λέμε... Αν εξαφανιστώ κάνα δύο μέρες θα ναι
γιατί θα ψοφάω στο κρεβάτι και όχι ότι έγινε κάτι. Θα επανέλθω δριμύτερος.
Ευχαριστώ και για τα περαστικά τα παιδιά που μιλήσαμε χθες και σήμερα στο
τηλέφωνο...!
Γ.Στρ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου