Σήμερα το μεσημέρι,
είχα την τιμή και την χαρά να δώ ένα πολύ καλό φίλο, αδερφό θα έλεγα από μία
προηγούμενη δουλειά που ήμουν… Η αξία των ανθρώπων στα μάτια μας, ορίζεται από
την πορεία και τα χρόνια που θα τους έχεις και κατά πόσο, η οπτική σου θα αλλάξει
για αυτούς… Με τον Δημήτρη τον Νίκα λοιπόν ξεκινήσαμε περίεργα. Εγώ ως συνήθως,
είχα το υφάκι του γαμώ και δέρνω και αυτός του παλιού, ο οποίος και δεν
γουστάρει τον ψάρακα που δεν μασάει...
Μόνο που δεν πλακωθήκαμε στις μπουνιές την πρώτη εβδομάδα της συνύπαρξης μας
στο γραφείο. Η ζωή όμως τα φέρνει έτσι, που άτομα που τα ξέρεις μία ζωή, αποδεικνύεται
ότι είναι τα μεγαλύτερα καργιόλια και άνθρωποι που νομίζεις οτι είναι μαλάκες,
είναι οι πιό κύριοι με Κ κεφαλαίο...
Είχα να τον δώ πολύ
καιρό...από τότε που είχε πάρει τη γυναικάρα του και τους γιόκες του και είχαν
έρθει να φάμε και να πιούμε...τότε που ακόμα είχαμε όλοι μας τη δυνατότητα να
το κάνουμε και μας έπαιρνε οικονομικά. Φεύγει για Αγγλία σε λίγες μέρες, σε
δουλειά που κυνήγαγε εδώ τόσα χρόνια, αλλά θεωρούταν ανεπαρκής, με λεφτά τρείς
φορές αντίστοιχα των επικεφαλών του, όσο
ήταν εδώ... Μετά από μία άδικη απόλυση, για γελοίους λόγους, και ένα δικαστήριο
παρωδία για επαναπρόσληψη και μή δικαίωση..., η μοναδική του λύση είναι να φύγει για
Αγγλία, για να στέλνει όσα βγάζει στην γυναίκα του εδώ, ώστε να μην τους λείψει
τίποτα... Ένας τίμιος άνθρωπος που σε κοιτάει πάντα στα μάτια και που αν του
βγάλεις όπλο θα γελάσει πριν στο χώσει με τεράστια άνεση στον πάτο…., ο οποίος
και δουλεύει από παιδί για να μην λείψει τίποτα και από κανένα, ακολουθεί όσους
ήδη έχουν φύγει γιατί όπως μου είπε πριν λίγες ώρες..."Γιάννο φεύγω για τα
παιδιά μου..Όπως ο πατέρας μου τόσα χρόνια έφαγε τους δρόμους με την νταλίκα
στο εξωτερικό για εμένα και τον αδερφό μου ..έτσι θα κάνω και εγώ το
ίδιο"....
Ο αδερφός του
Δημήτρη ήταν άτυχος ή τυχερός...και έφυγε σε πολύ μικρή ηλικία από αυτόν το
άδικο γαμωκόσμο...αλλά σίγουρα θα χαμογελάει, βλέποντας τον αδερφό του να
παραμερίζει τον εαυτό του, ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα του. .. Μακάρι η
κυβέρνηση να φέρει τα πάνω κάτω και όλα αυτά τα παλληκάρια...γιατί είναι παλληκάρια,
να γυρίσουν εδώ και να έχουν τις δουλειές που πρέπει και τους μισθούς που θα
έπρεπε να παίρνουν, για να συντηρήσουν
με αξιοπρέπεια τις οικογένειες τους. .. Στο Δημήτρη προσωπικά έχω να πω ένα. Συγχαρητήρια που παίρνει αυτή την απόφαση και ενώ γνωρίζει ότι οι γιοί του και
η γυναίκα του είναι πάνω από όλα, επιλέγει να τους αφήσει έστω προσωρινά, για
να μπορέσει να τους προστατεύσει. Σιγά
σιγά φοβάμαι , ότι και άλλοι θα τον ακολουθήσουμε... Να είναι πάντα γερός και
να ξέρει ότι ό,τι και αν χρειαστεί η οικογένεια του έχει κόσμο εδώ που είναι
διαθέσιμος να κάνει ότι μπορεί ότι θα είναι εκεί για ότι και αν χρειαστούν. ..Σ αγαπάμε αδερφέ. Μη μασάς γαμώ
την πουτάνα τους. Όλα θα γίνουν...
Υ. Γ Βαρουφάκη, ειλικρινά με όση εκτίμηση σου έχω δεν πά να γράφεις το Γιάννης με ένα ν με δύο ή και με εικοσιδύο...για αυτά τα παιδιά που φεύγουν είσαι εκεί που είσαι... κόψε τον κώλο σου και στύψε το τεράστιο μυαλό σου...δέν ξέρω τί και πώς...αλλά φέρτους πίσω. Κάνε τι χώρα αυτό που έπρεπε να είναι. Βιώσιμη.
Γ.Στρ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου