Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2015

Οι ράτσες του καφέ...



 Σήμερα όπως κατέβηκα για λογαριασμούς και κάποιες δουλειές, σταμάτησα για μία ώρα για ένα καφέ. Είχα καιρό να βγω το ομολογώ. Θές η ψυχολογία, θές η αφραγκία, θές ότι μετά τον καφέ δεν θα το αποφύγω το jack, οπότε το 10ρικο είναι προκαθορισμένο.

 Απέναντι μου, τρείς 50ρηδες με ντύσιμο new kids on the block. Admiral λευκή μπλούζα από πάνω, κόκκινη adidas φόρμα και nike. Μαλλί αραιωμένο από τα χρόνια, τσίχλα και μούσι Νότης. Η κλασική παρέα μικροεπιχειρηματία, που για κάποιο περίεργο λόγο βρίσκεται σε ένα καφέ στις μία το μεσημέρι, ενώ ο υπάλληλος γαμιέται στο μαγαζί για να αράζει ο τυπάς με το φρέντο εσπρέσο του, που έπινε και στο κάτω παρτάλι. Που το κατάλαβα? πετάχτηκε απέναντι σε κάποια φάση για να "κοιτάξει τι κάνει ο πιτσιρικάς που είχε πάρει αυτή τη βδομάδα γιατί είναι και λίγος μαλακάκος...bachelor και μαλακίες...εδώ θέλει να ξέρεις την αγορά! αυτό μαθαίνετε στο δρόμο μόνο", όπως είπε στους άλλους δύο. Ναι και οι πουτάνες στον δρόμο μαθαίνουν. Συγγενείς?

 Ανάβει στο γυρισμό πουράκλα ο θεός, και μετά από λίγο σκάει μέσα τυπάς με τσάντα με ρολόγια απομιμήσεις και γυαλιά ηλίου. Τσιμπάει ο ΝεοΈλληνας ένα ρολόι και ένα γυαλί και μετά από διαβουλεύσεις επιπέδου Βαρουφάκη, του σκάει 30 ευρώ και του λέει -Αυτά έχω! άμα σ αρέσει! Έχυσαν όλοι οι οικονομολόγοι παγκοσμίως με αυτή την μέθοδο διαπραγμάτευσης!... άρχοντας... Μετά από λίγο έφυγε γιατί θα έκλεινε το μαγαζί σε λίγο και θα πήγαινε σπίτι όπως διατυμπάνισε...ελάχιστα μετά έφυγαν και τα κολαούζα του και πήγαν και αυτά στο δρόμο τους.

Ακριβώς αριστερά ήταν δύο-τρείς κοπέλες του γυμνασίου που μάλλον την κοπάνησαν από το σχολείο. Είχαν το χεσμένο στυλ του αδράτω τη μέρα και τη ζωή, αλλά αν με πιάσει ο πατέρας, ή η μάνα μου και με δει κάνα μάτι, τη γάμησα… Κάτι για γκόμενους θα έλεγαν γιατί ήταν χιχιχι χοχοχο. Νορμάλ πράγματα.

 Απέναντι τους και δίπλα στο τραπέζι των οικονομολόγων ,ήταν δύο ασφαλιστές οι οποίοι έκαναν διαγωνισμό εμφράγματος. Μαλάκες δεν κάνω πλάκα. Άν εξαιρέσεις τα 140 κιλά σε 1.60 ύψος το οποίο γράφει born to die soon στην πλάτη, είχαν από 2 κινητά ο καθένας και μιλάγανε σαν τρελοί μία στο ένα κινητό μία στο άλλο. Έσκασε και το tablet σε κάποια φάση και άρχισαν τα όργανα.
 -Κοίτα εδώ ρε το οικογενειακό που μου έσκασε και ήταν για χρόνο, -Δες το μαλάκα τι μου είπε για τους όρους που του πα να τους δούμε, -Έχω ένα ραντεβού Κυψέλη στις 4 και άλλα 2 Περιστέρι και Μοσχάτο το βράδυ...
Αγχώθηκα ρε με τα μουνιά σου λέω! Σαν να βλέπεις ταινία και να έχεις μπει στο πετσί του ρόλου ένα πράγμα. Σε κάποια φάση ο ένας λέει, -Ναι ρε μαλάκα το έκλεισα το πακετάκι!200 ευρώ προμήθεια! Έτοιμος ήμουν να πάω να του κάνω high five και να του πω,  "Ναι μωρεί αρρώστια έτσι! τους γάμησες"... βασικά στα αρχίδια μου και ευτυχώς έφυγα μετά από λίγο...

   Απέναντι μου καθόταν μία κοπέλα γύρω στα 30. Όρκο δεν παίρνω σε ηλικίες γυναικών γιατί είναι κάτι σαν την Ακρόπολη. Ιστορικό μνημείο, που έχει στάνταρ ημερομηνία δημιουργίας και η περιγραφή του είναι πάντα βγαλμένη από τουριστικό οδηγό για να προσελκύει τους τουρίστες με δέος...
Αυτή περίμενε μία φίλη της, που όταν ήρθε της έφερε κάποια ρούχα εγκυμοσύνης προφανώς δικά της και τις περιέγραφε την μητρότητα, γιατί η έγκυος είχε την φάτσα του... "καλά, μπορείς να μου δώσεις μία με το 45αρι εδώ στο κέντρο του κεφαλιού να τελειώνω? και δύο στο στήθος, καρδιά να είμαστε σίγουροι!".

Δεξιά ήταν κλασικός συνταξιούχος που διάβαζε εφημερίδα προσπαθώντας κάθε 20 δευτερόλεπτα να δει κωλαράκι που θα πέρναγε έξω από το καφέ. Κάτι μουρμούραγε και ξαναγύριζε στα νέα που τον δικαίωναν, που έχει θάψει 100 χιλιάδες ευρώ στην ταπετσαρία στο ταβάνι στο σπίτι του και η οικονομία του κράτους καταρρέει από κάτι τέτοιους μαλάκες...

 Τέλος δεξιά από αυτόν ήταν δύο vises. H visa είναι μία πιστωτική κάρτα που σου επιτρέπει να αγοράζεις πράγματα, τα οποία τα εξοφλείς είτε ολόκληρο το ποσό είτε σε δόσεις για την διευκόλυνση του καταναλωτή. Ήταν γύρω στα 55-60 και πρέπει να είχαν ψωνίσει όλη τη Σωτήρος και την Τσαμαδού σε ρούχα και παπούτσια. Έπιναν κλασικό φρέσκο χυμό από μπανάνα-μήλο-ροδάκινο-φρούτα του δάσους-φρούτα του πάθους-χύσια καμήλας κτλ....κοινώς χυμό ότι να ναι από τα lidl που τα 2 λίτρα έχουν 1 ευρώ και αυτές τον πλήρωσαν 6!

 Κάπου εκεί τελείωσα το Jack ήρθε και η γυναίκα από τη γύρα στα μαγαζιά που είχε πάει και μέσω βρόχας επέστρεψα σπίτι με τη μηχανή να γουστάρω...

Καφέ σε κάνα μήνα πάλι λογικά...εκτός συγκλονιστικού απροόπτου.

Γ.Στρ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου