Ο ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΣ ΒΥΘΟΣ...

 

 Σχεδόν όλοι όσοι γνωρίζω, έχουν χρέος σε μία ή περισσότερες τράπεζες. Κάποια πιστωτική κάρτα ή κάποιο καταναλωτικό, ή στεγαστικό δάνειο... Όσο ακόμα υπήρχε εργασία και οι μισθοί ξεπερνούσαν τα 1000 ευρώ, μία τυπική Ελληνική οικογένεια, με δύο παιδιά, τα οποία και αυτά εργάζονταν, αποφάσιζε να πάρει ένα δάνειο με σκοπό να το αποπληρώσει σε 20-30 χρόνια, με σκοπό να χτίσει ένα νέο σπίτι, για να στεγάσει τα νέα μέλη που θα ερχόντουσαν μέσω του γάμου και τις γέννας, μελλοντικά από τα παιδιά τους... Οι τράπεζες θυμάμαι δεν σε άφηναν σε λεπτό ησυχίας. Το τηλέφωνο χτυπούσε από το πρωί μέχρι το βράδυ για να σε ρωτήσουν, αν θές δάνειο, το οποίο είχε ήδη προεγκριθεί, και το μόνο που χρειαζόταν από εσένα ήταν μια υπογραφή. Άνοιγα το γραμματοκιβώτιο κάτω και κάθε 3-4 μήνες είχα 5 τουλάχιστον πιστωτικές κάρτες  από όλες τις τράπεζες. Το μόνο που είχα να κάνω ήταν το να πάω να την βάλω στο μηχάνημα να βάλω το pin και είχα αυτόματα υπερανάληψη 2000 ευρώ ή αγορές αντίστοιχου ποσού. Το χρήμα έρεε άφθονο ακόμα και αν είχες ήδη. Θυμάμαι μία φίλη που ήταν φοιτήτρια και μία μέρα πριν χρόνια ήταν τρελά πακετωμένη. Είχε φτάσει την πιστωτική της κάρτα στα 1700 ευρώ και δεν ήξερε τι να κάνει. Δεν δούλευε, δεν είχε κάτι στο όνομα της. Απλά την έπιασε μία κοπέλα μία μέρα έξω από το πανεπιστήμιο και της είπε ότι είναι φοιτητοκάρτα και το μόνο που είχε να κάνει ήταν το να βγάλουν εκείνη τη στιγμή μία φωτοτυπία της ταυτότητας της...

  Μαλάκα το όλο θέμα είναι παράνοια έτσι? Πιάνεις κόσμο που δεν είχε στον ήλιο μοίρα και τον φορτώνεις χρέη που ιδιαίτερα σήμερα που δεν έχει δουλειά δεν μπορεί να στα αποπληρώσει και μετά λες φαλίρισε η χώρα? Θα μου πεις μην τα έπαιρνες....θα σου πω μην τα έδινες και θα παίξουμε την κολοκυθιά για ώρες...Η τράπεζα θα έπρεπε να στηρίξει τον πολίτη στις μαύρες μέρες της ανεργίας της φτώχιας και της ανέχειας, δίνοντας επαγγελματικά δάνεια για να συντηρήσει την επιχείρηση του, που η μία κλείνει μετά την άλλη, ή να έδινε παρατάσεις σε όσους αδυνατούν να πληρώσουν την δόση του στεγαστικού αντί να τους τα βγάζει στο σφυρί...

    Το ίδιο έγινε και με τις αντιπροσωπείες αυτοκινήτων. Πήγαινες να δεις για ένα 1200 κυβικά και ο έμπορος σου έλεγε "-Μην είσαι μαλάκας, βάζουμε ένα δανειάκι στην παπάρια μπάνκ και παίρνεις το δίλιτρο και το ξεχρεώνεις σε 6 χρονάκια. -Μα δεν έχω εκκαθαριστικό να το σηκώνει πώς θα βγάλω τέτοιο δάνειο..μην αγχώνεσαι μάστορα έχω δικό μου μέσα στην τράπεζα. Δώσε μου το οκ και αύριο είσαι παραλιακή και άρχοντας...να βάλω άλλα 1000 ευρώ να πετάξουμε και δερμάτινο σαλονάκι μέσα?"

  Κάπως έτσι φτάσαμε στο σημερινό τραπεζικό βυθό που δείχνει και να μην έχει πάτο. Πέρα από το ότι έχουν κάνει τον δικό μας άπατο δηλαδή... Η λύση είναι μία. Να επανέλθει ο Έλληνας στην εργασία και με Ευρωπαϊκούς μισθούς,  για να ξεχρεώσει ότι οφείλει και να προσέχει πολύ στο μέλλον. Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού...το τρείς εξαμαρτείν ουκ ανδρός μαλάκα!

                                                                                                                                                              Γ.Στρ