ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΛΙΜΑΝΙ...

   
  
   Μεγαλώνοντας, και ενώ ήμουν δημοτικό ακόμα, το τί ομάδα θα γινόσουν, ήταν αλληλένδετο από λίγους παίκτες της εποχής. Δημήτρης Σαραβάκος, Στέλιος Μανωλάς,Γιώργος Σκαρτάδος και Νίκος Αναστόπουλος..Θυμάμαι που σχεδόν κάθε χρονιά ,ήμουν και άλλη ομάδα πριν το 1986. Τί άλλαξε τότε? Πήγα γήπεδο για πρώτη φορά σε ένα αγώνα Ολυμπιακού Λάρισας. Στο 26' φτάνει η μπάλα στον Αναστόπουλο ο οποίος χωρίς οπτική γωνία και μαρκαρισμένος από 3 παίκτες της Λάρισας πιάνει ψαλίδι και 1-0...Εκείνη η στιγμή, αποτυπώνεται τατουάζ στην ψυχή ενός παιδιού, καταγράφοντας μία μοναδική στιγμή στην καρδιά, καθορίζοντας την μελλοντική του οπαδική πορεία. Αντίστοιχα και οι περισσότεροι λόγω Σαραβάκου,Σκαρτάδου και Μανωλά έγιναν αντίστοιχαΠαναθηναικοι,Παοκτσηδες,ΑΕΚ.

   Από τότε μέχρι τώρα πέρασαν 29 χρόνια..τί άλλαξε? τα πάντα. Όσο μεγαλώνεις, οι συνθήκες που θα συναντήσεις σε φθείρουν, όπως ο βράχος λιώνει από το νερό της θάλασσας, που τον χτυπάει με μανία μέσα στα χρόνια. Το χόμπι έγινε επάγγελμα και όταν καλείσαι, είτε να αρθρογραφήσεις για ένα παιχνίδι, είτε να το σπικάρεις στο ράδιο τα πράγματα είναι διαφορετικά. Δεν το απολαμβάνεις. Σε ενδιαφέρει πιο πολύ, να μην χάσεις κάποιο "στατιστικό¨", όπως ποιός πήρε κάρτα σε πιο λεπτό και πόσα κόρνερ έχει η κάθε ομάδα, παρά το να χαρείς τον αγώνα...

  Το παιχνίδι 0-0 με 2 φάσεις, πρέπει να γίνει 500 λέξεις και να μπούνε και 3 φωτογραφίες για να βγάλεις τη σελίδα, η ακόμα περισσότερα για δισέλιδο..πόσο να αναλύσεις ένα γαμημένο φάουλ στο κέντρο στο 54΄, άν είναι και η πρώτη φάση του αγώνα..? Σε αυτό διαφέρει ο αθλητικός συντάκτης, από τον πολιτικό. Είναι random η δουλειά του. Αν το παιχνίδι πάει καλά και έχεις φάσεις έχει καλώς..Αν όχι, καλείσαι να πλάσεις ένα παιχνίδι από 10 λέξεις..και το κάνεις...

  Κακά τα ψέματα. Το ποδόσφαιρο δεν είναι αυτό που ήταν και αυτό ίσως και να οφείλεται σε αυτό που μου είχε πει, ο Χρήστος ο Σωτηρακόπουλος, στη σχολή μία μέρα. -Γιάννη αν θες να δεις τι φταίει που υπάρχουν αυτά τα χάλια, πήγαινε σε ένα παιχνίδι πέντε επί πέντε που παίζουν 10χρονα και ρίξε ένα 500ευρω κατά την διάρκεια του παιχνιδιού στη σέντρα...Άλλαξε το 500ευρω με πολλά εκατομμύρια ευρώ και θα καταλάβεις.. Σωστό, αλλα αν ισχύει Χρήστο, γιατί τα παιδιά του εφηβικού της Δραπετσώνας τον περασμένο Οκτώβριο αρνήθηκαν να αγωνιστούν κόντρα στην Ελευθερία Μοσχάτου για την άδικη απόλυση του προπονητή τους? Παραθέτω την ανακοίνωση τους και ένα τεράστιο μπράβο εκ μέρους μου μαζί με ένα ευχαριστώ που μου θύμισαν τι σημαίνει το να είσαι ομάδα!

«Σήμερα σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την άδικη απομάκρυνση του προπονητή της Εφηβικής ομάδας του Δ.Α.Σ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ, κ. Πεταλά, η ομάδα κατέβηκε στον σημερινό αγώνα απέναντι στην Ελευθερία Μοσχάτου αλλά, δεν αγωνίστηκε . Για όποιους δεν γνωρίζουν, ο κ. Πεταλάς είναι ένας προπονητής με πολύχρονη παρουσία στους πάγκους των κορυφαίων κατηγοριών στην Ελλάδα. Αυτός ο άνθρωπος, που έχει αφιερώσει ολόκληρη την ζωή του στο μπάσκετ και στην ομάδα της Δραπετσώνας ,οπού υπήρξε ένα σημαντικός παράγοντας για την πορεία που έχει ως και σήμερα ,στις 18 Οκτωβρίου ανακοίνωσε την εξαναγκαστική παραίτηση του από τον σύλλογο. Έτσι, σε ένδειξη διαμαρτυρία ως προς αυτό, οι παίκτες της εφηβικής ομάδας της ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ κατέβηκαν στον αγώνα, αλλά δεν αγωνίστηκαν. Αυτή η κίνηση έγινε για να καταλάβουν μερικοί πως δεν γίνεται να πετάς στα σκουπίδια έναν άνθρωπο που σου έχει δώσει γη και ύδωρ.Τέλος, θέλω να αναφέρω πως καθημερινά ο κ. Πεταλάς προσπαθούσε να μας κάνει καλύτερους ,όχι μόνο παίχτες αλλά και ανθρώπους .Το πρώτο δεν ξέρω αν το πέτυχε ,το δεύτερο όμως μπορώ να πω σίγουρα ΝΑΙ Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Πεταλά για όσα μας πρόσφερε αυτά τα χρόνια που ήταν μαζί μας σαν προπονητής. Οι παίκτες της Εφηβικής ομάδας της Δραπετσώνας: 

#5 Βασίλης Αντωνιάδης
#6 Αποστόλης Αντωνιάδης
#7 Γιώργος Νίτσας
#8 Θοδωρής Καπατσούλιας
#9 Γιάννης Ζαννιάς
#10 Ντένης Ράσεβ
#11 Άλεν Μπετσίρεβιτς
#12 Κώστας Μανιάς
#14 Γεράσιμος Πετρινώλης
#15 Κωνσταντίνος Γαρδιάνος 

μαζί στον πάγκο ήταν:
Ραφαήλ Πεταλάς
Αλέξανδρος Κορκίδης
Καλλιόπη Παπανικολάου (έφορος)». 

      Ερχόμαστε τώρα στον Ολυμπιακό.. 6/1/2015 απόγευμα. Σερφάροντας στο δίκτυο, κάνω refresh στη σελίδα του "γαύρου"...τίτλος "Παρελθόν ο Μίτσελ!". Σχόλια κάτω απο το άρθρο απενεργοποιημένα. Δεύτερο άρθρο "Όπως οφείλει..." πάλι σχόλια απενεργοποιημένα, για να  γράψει ο κόσμος του Ολυμπιακού , όπως γράφουμε τόσο καιρό.

   Δύο πράγματα μου έκαναν εντύπωση. Το φίμωτρο των οπαδών σε οπαδική εφημερίδα, και το γεγονός ότι ένας προπονητής που κέρδισε Ατλέτικο και Γιουβέντους φέτος, απομακρύνθηκε νύχτα...

   Ακούγετε ότι τον "έφαγε ο Αφελάι", ο οποίος κλάφτηκε στον μάνατζερ του και αυτός με τη σειρά του πήρε τον Μαρινάκη, ο οποίος χωρίς δεύτερη σκέψη ,σούταρε τον Μίτσελ στο Γάμα. Δηλαδή είμαι ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, ο οποίος κατηγορούμαι ότι έχω στο χέρι μου τους πάντες και τα πάντα και ότι είμαι ίσως ο ισχυρότερος άνδρας στην Ελλάδα και επειδή κάποιος έκανε βουβου, και κλαίει, διώχνω τον πιο σημαντικό άνθρωπο στην ομάδα? Και μάλιστα στα μέσα της χρονιάς? Κάτι δεν κολλάει..ο ίδιος δε έχω βγει και έχω πει οτι στηρίζω τον coach και έχω όραμα και χρόνια μπροστά μαζί του..

  Απολύω τον προπονητή και τραβάω μόκο στην εφημερίδα της ομάδας. Αυτό δεν θυμίζει Μαρινάκη. Τουλάχιστον όχι, μετά από όλα όσα ομολογουμένως έχει κάνει, για τον Ολυμπιακό. Ήταν και είναι οπαδός του Ολυμπιακού και αυτό το ξέρω γιατί μου το έχουν αναφέρει άτομα που τον γνωρίζουν. Αρρωσταίνει όταν χάνει ο Ολυμπιακός όπως και όλοι μας.

   Ίσως η κακή αγωνιστική εμφάνιση των τελευταίων 10 παιχνιδιών να έπαιξε ρόλο..αλλά και πάλι, δεν γίνετε μία ομάδα να τραμπουκίζεται από 1-2 παίκτες. Ένα κακό παιχνίδι είχαμε με τη Μάλμε και μείναμε εκτός. Από την κλήρωση των ομίλων όλοι λέγαμε -παπάρια τον ήπιαμε... Όχι μόνο δεν τον ήπιαμε αλλά τον κεράσαμε κιόλας...

   Κυριακή κοντή γιορτή. Έχουμε μισό γύρο πρωταθλήματος μπροστά μας και UEFA.

Απολογισμός το καλοκαίρι.

                                                                                                                              Γ.Στρ